.. เชียงใหม่ (92) : Beautiful Monday ..
-1-
.
เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก…ชั่วพริบตาเดียว ก็หกเดือนเต็มแล้วที่ฉันมาอยู่ที่เชียงใหม่
หกเดือน–ครึ่งปี ความหมายเดียวกัน
ส่องกระจกทุกวัน แต่ไม่ได้สังเกตว่ารอยเหี่ยวย่นบนใบหน้าเพิ่มขึ้นมาอีกกี่ริ้ว…. ไม่ใช่เรื่องสำคัญเพราะวันนี้ฉันหาได้มุ่งประเด็นไปที่เรื่องความสวยความงามของผิวพรรณไม่
ฉันใช้เวลาไปกับการดูแลแม่ ต้นไม้ใบหญ้า เข้าครัวทำขนม แล้วก็ร้าน แค่นี้ก็หมดเวลาแล้ว ฉันว่าไม่น่าจะต่างจากคนอื่นๆมากนัก เพราะมันก็เป็นเวลาของงานกับครอบครัวนั่นเอง เพียงแต่ความสมดุลของทั้งสองส่วนนี้เราต้องจัดแจงให้ดี มิฉะนั้นเกรงว่าจะเสียศูนย์
-2-
สองสามวันก่อนนั้น ตั้งใจไว้ว่าจะเข้ามาเขียนอะไรสักนิดสักหน่อย แต่ก็ไม่ได้ทำตามความประสงค์ดังกล่าว เข้าครัวทำขนมถึงห้าทุ่มติดกันถึงสองวัน วานนี้งานดังกล่าวเรียบร้อยแล้ว แต่ก็มีงานเกี่ยวกับต้นไม้ให้ทำจนถึงหัวค่ำ ลงต้นไม้เสร็จ มีงานอื่นรอ เวลามีงานในลักษณะนี้แม่เคยบอกฉันว่า ค่อยๆทำไปเดี๋ยวก็เสร็จ งานมันไม่งอกออกมาอีกหรอก…จริงของแม่ หากเราตั้งใจ จดจ่ออยู่กับมัน แบบมีสติ ก็เป็นไปตามนั้น
-3-
…
เมื่อเอ่ยถึงต้นไม้ ตอนนี้หน้าร้านมีไม้ดอกเต็มไปหมด ทั้งหามาลงกันเองบ้าง พ่อซื้อมาให้บ้าง แม่ซื้อให้บ้าง ตอนที่ฉันรดน้ำต้นไม้ฉันก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มกับพวกมัน นึกในใจว่า ต้นนี้ต้นไม้ของพ่อ ต้นนี้ของแม่ แม่กับพ่อชอบต้นไม้ ท่านเห็นฉันชอบด้วย ก็เลยขนมาลงให้ ฉันก็ได้แต่ดูแลไป ตามประสามือใหม่หัดดูแล ก่อนหน้านี้แม้แต่ดินยังแทบไม่เคยจับ แต่พอได้จับดินฉันก็พบว่า ความสุขมีอยู่ตรงหน้าเช่นเดียวกัน
ใช่ว่าต้นไม้ที่เอามาลงจะงอกงามไปเสียทุกต้น บัวกอเดิมก็พลีชีพไปแล้ว จนแม่ต้องหากอใหม่มาให้ พุดพิชชาอีกสองต้นก็เหี่ยวเฉาไปทั้งต้น รดน้ำยังไงก็มีฟื้นคืนชีพ สามต้นเล็กๆเหล่านี้ นึกถึงแล้วก็สงสาร ต้นไม้ล้วนมีชีวิต การจากไปของพวกเขา ฉันก็สุดปัญญาที่จะหาสาเหตุได้ ไม่ใช่หมอต้นไม้ ถ้าเทียบกับชาวบ้านเขาก็ยังเป็นแค่ trainee เท่านั้น
-4-
-5-
อากาศที่เชียงใหม่ในแต่ละช่วงเวลาของวัน ก็ต่างกันมาก ฉันว่าต้นไม้ที่แข็งแรงมากเท่านั้นที่สามารถดำรงชีวิตอยู่ได้ คงไม่ต่างจากผู้คนอย่างเรานัก คนที่แข็งแรงก็อยู่ได้ ท่ามกลางสภาวะอากาศรวมถึงสภาพแวดล้อมแบบนี้
กลางคืนรวมถึงเช้ามืดจนถึงสายๆ ลมหนาวยังพัดมา วานนี้สิบสี่สิบห้าองศา แต่พอแสงสุรีย์แผดจ้า แม่เจ้าประคุณเอ๊ย! สามสิบกว่าองศา หน้าร้านแดดเปรี้ยง ออกไปสัมผัสแดดก็แทบจะละลาย ฉันยังนึกไม่ออกเลยว่าถ้าลมร้อนพัดมา มันจะร้อนขนาดไหน แล้วบรรดาต้นไม้ของฉันจะใช้ชีวิตอยู่อย่างไร ฉันก็ไม่อยากเห็นพวกมันพลีชีพไปอีกแล้ว
พวกเราช่วยกันปลูกต้นไม้ทีต้น ทีละต้น แต่ก็ยังเห็นคนทีตัดต้นไม้ทีละต้น ทีละต้นเดียวกัน ฉันไม่รู้ว่าคนตัดต้นไม้เขารู้กันหรือไม่ว่าต้นไม้หนึ่งต้นที่เขาโค่นมันลง เทียบได้กับเครื่องปรับอากาศหนึ่งตัวเลยนะนั่น
-6-
-7-
คนที่ปลูก ก็ปลูกไป คนที่ทำลายก็ทำลาย โดยไม่ยั้งมือ โลกนี้มันทำไมน่าเศร้าแบบนี้
ที่สุดแล้ว ไม่ว่าจะเป็นคนที่ปลูก หรือคนที่ทำลาย คนทั้งสองกลุ่มก็ยังคงอยู่บนโลกใบเดียวกัน
February 25th, 2010 at 9:29 pm
คุณเอกคะ
ช่วงนี้ก็ชอบเดินดูต้นไม้ที่ปลุกไว้ค่ะ บางต้นก็แข็งแรง บางต้นก็ไม่แข็งแรง ถ้ารากหยั่งลึกก็ไม่ต้องห่วงแล้วเนอะ…บางต้นไม่น่าเชื่อ ไม้เลื้อยต้นหนึ่งโตเร็วมาก ก้านเล็กๆ แต่ไม่กลัวแดดเลย แดดเปรี้ยงๆ ก็สู้ เอาแบบอย่างของต้นไม้มาดำเนินชีวิตค่ะ เห็นต้นไม้แล้วมีกำลังใจขึ้นเหมือนกันนะคะ ต้นไม้บอกให้สู้น่ะค่ะ
ขอบคุณคุณเอกสำหรับเรื่องราวที่แบ่งปันค่ะ
🙂
February 12th, 2010 at 11:05 pm
เป็นงานที่น่าสนุกนะครับ งานของคุณเมย์เหมือนงานอดิเรกยามว่างของเพื่อนผมเลย
แต่ต่างกันตรงที่ความคาดหวัง
ตัวความคาดหวัง ไม่ว่าจะเกิดขึ้นกับเรื่องใดเรื่องนั้นย่อม ห่างไกลจากความอภิรมณ์ เพื่อนผมบอกว่าว่างเลยทำขนมมาฝาก แต่พอมีคนทักว่าไม่อร่อย ก็เลยทุกข์ใจหมดกำลังใจห่อเหี่ยวไป จากงานอดิเรกกลายเป็นงานเข้าไปเลย จากนั้นมาเธอก็เลิกทำขนมไม่ใช่เพราะเธอไม่ชอบ แต่เป็นว่าเพราะเธอไม่อยากคาดหวังว่าขนมจะต้องอร่อยถูกปากคนกิน ผมว่าความสวยงามของกิจกรรมยามว่างคือการได้ลงมือทำมากกว่าผลลัพธ์
ช่วงนี้ผมก็เน้นปลูกต้นไม้ครับ อยากทำให้บ้านมีสีเขียวเยอะๆ เมื่อวานไปดูต้นชวนชม ต้นใหญ่แพงมากแต่ดอกสวยดี อยากได้แต่แม่ไม่ยอมซื้อ เพราะกลัวว่าจะดูแลไม่ไหว เสน่ห์ของการปลูกต้นไม้สำหรับผมคือการได้เฝ้าดูมันเติบโตทีละน้อย ทำให้เราเห็นคุณค่าของเวลาที่ผ่านไปแต่ละวัน ผมชอบเวลาที่ต้นไม้ออกดอก จำได้ว่าเป็นอะไรที่สดชื่นที่สุดเลยครับ
ปล. ร้านคุณเมย์ดูต้นไม้ ดอกไม้สวยๆน่านั่งจิบกาแฟไป อ่านหนังสือไปมากๆเลยนะครับ
February 10th, 2010 at 9:58 pm
สวัสดีค่ะพี่กระเทียม
ไม่เห็นพี่นานมาเลยนะคะ ท่าทางพี่สบายดีมากเลย จากความคิดเห็นที่ส่งมาให้
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมนะคะ สำหรับเมย์ชีวิตสงบ แต่ไม่สบายนักค่ะ ตามอัตภาพ
🙂
February 10th, 2010 at 9:56 pm
สวัสดีจ้าปอ
แวะมาก็ดีใจแล้วล่ะ
ช่วงนี้แม่มาอยู่ด้วย ก็ได้กำลังใจจากแม่นี่แหละ ลูกค้าไม่เยอะนะ เงียบๆแต่ไปร้านอื่นก็ไม่ต่างกันนัก ไม่รู้เป็นไร พี่ชายที่ขายเมล็ดกาแฟก็บอกว่า กรุงเทพฯก็เงียบ แปลกดี คนไม่กล้าใช้เงิน? (ยกเว้นปอแน่ๆ ใช่ป่าว)
สามสีวันที่ผ่านมา โชคยังดีที่เพื่อนสั่งขนมไปใน training class ของบริษัท ไม่งั้นกลุ้มกว่านี้
ขอบคุณมากจ้า
เที่ยวให้สนุกนะ
February 10th, 2010 at 9:53 pm
สวัสดีค่ะคุณหนิง
เรื่องแม่คะนิ้ง คงต้องไปดูบนดอยค่ะ คงมีจริงๆ เพราะตอนเช้าบนพื้นราบยังหนาวเลย
สำหรับใน ม.ช.ไว้มีโอกาสเข้าไปอีก จะเก็บภาพมาฝากนะคะ ล่าสุดที่เก็บภาพมาก็หลายเดือนแล้วล่ะ พักหลังเข้าไปก็ไม่ได้เก็บภาพมาเลย เข้าไปหลายครั้ง เพราะอยู่ห่างจาก ม.ช.3 กิโลฯเองค่ะ
February 10th, 2010 at 12:45 am
สวัสดีจ้ะ คุณเมย์
ดอกไม้สวยจัง.. ชอบแต่เผอิญไม่ใช่คนมือเย็นเลย.. ปลูกพลูด่างยังตายเลยจ้ะ.. แต่เดี๋ยวนี้ ก็พยายามนะ..แก่แล้วเวลาว่างมากขึ้นก็หันมาดูแลต้นไม้บ้าง ก็มีความสุขดี.. เพิ่งได้ทานเห็ดที่ปลูกเองใส่ต้มยำ.. ผัดถั่วพลูที่ปลูกเองกับน้ำมันหอย.. ชื่นใจและรู้สึกอร่อยมากกว่าปกติเลยเชียว..
มีความสุข และสงบสบายกับชีวิตนะจ้ะ…
February 9th, 2010 at 10:51 pm
สวัสดีครับพี่ๆ
ไม่ได้แวะมาส่งกำลังใจนานเลย
ช่วงนี้พี่น่าจะมีความสุขดีนะครับ ได้อยู่ใกล้กับแม่
ขอให้หายไวๆกับมีสุขภาพแข็งแรงนะครับ
ตอนนี้ที่ร้านเป็นยังไงบ้างครับ ลูกค้าเยอะรึเปล่า
ปลายเดือนมีพี่ชวนไปเที่ยวเชียงราย ยังไม่รู้ว่าจะไปดีเปล่าครับ
แค่รู้สึกช่วงนี้น่าจะไปทะเล ดำน้ำมากกว่านะครับ
ชีพจรเริ่มลงเท้าอีกแล้ว
February 9th, 2010 at 9:47 pm
ปลูกไม้ดอก มันช่วยเติมความสดใสให้ชีวิตดึค่ะ
เห็นบางที่ปลูกแต่ไม้ใบ ไม่มีไม้ดอก ดูแล้วมันไม่ค่อยมีชีวิตชีวา
อ้อ..ตอนนี้ได้ข่าวว่าทางเหนือ มีแม่คะนิ้งด้วย(คือน้ำค้างแข็งรึเปล่า เคยถามคนทางเหนือ เค้าบอกว่า ไม่รู้จักแม่คะนิ้ง ก็งงเหมือนกัน)
ปล.ถ้าไปมช.อีก ถ่ายรูปมาให้ดูบ้างนะคะ
February 9th, 2010 at 3:23 pm
สวัสดีค่ะคุณ bluecat
ชื่อ topic ‘เชียงใหม่’ คงเขียนถึงตอนที่ 100 ค่ะ แต่หลังจากนั้น อาจจะเป็นเรื่องทั่วๆไป ที่ไม่มีชื่อ topic ‘เชียงใหม่’ เหมือนเดิม ..คงไม่หนีจากเรื่องที่พบเจอแน่นอนค่ะ
เมย์ยังไม่หยุดเขียนหรอกค่ะ ชอบขนาดนี้แล้ว อิอิ
เมื่อก่อนเคยไปสมัครเว็บอื่นที่เปิดบล็อกให้เขียนเหมือนกัน แต่เขียนไปสองสามเรื่องก็ไม่มีแรงเขียนหลายๆที่ สรุปแล้ว concentrate ที่เดียวน่าจะโอเคกว่า
ขอบคุณที่ติดตามและให้กำลังใจนะคะ
สุขสันต์วันทำงานด้วยค่า
🙂
February 9th, 2010 at 3:18 pm
ดาวใจสู้ๆนะ พี่ว่าดาวทำได้อยู่แล้ว
ผ่านวันนั้นไปได้ จะรู้สึกภาพภูมิใจกับมันมากด้วยแหละ
🙂
February 9th, 2010 at 3:16 pm
สวัสดีค่ะคุณ ana
สู้ๆนะคะ ส่งแรงเชียร์ไปให้
🙂
February 9th, 2010 at 3:16 pm
สวัสดีค่ะพี่กุ้ง
บางคนที่รีบเร่งก็ไม่ทันมองความงามของต้นไม้ดอกไม้ค่ะ
โชคดีที่ไม่ต้องรีบต้องเร่ง เลยหยุดมองสิ่งเหล่านี้ได้
ขอบคุณสำหรับดอกไม้งามๆนะคะพี่กุ้ง
🙂
February 9th, 2010 at 3:14 pm
สวัสดีค่ะพี่ Athenaz
แสงที่สาดเข้ามามั้งคะ ช่วยให้ภาพออกมาไม่ขี้เหร่นัก เมย์ชอบเก็บภาพช่วงแดดใกล้ลับค่ะ ราวๆสี่โมงเย็น แสงอบอุ่นดี
ขอบคุณค่ะพี่
🙂
February 9th, 2010 at 10:48 am
คุณเมย์เขียนเรื่อยๆ ไปตลอดไม่ได้เหรอคะ อยากอ่าน อยากติดตามเรื่องราวของคุณเมย์ไปเรื่อยๆ ไม่ต้องจบตอนที่ 100 ไม่ได้เหรอคะ นะเขียนไปเรื่อยๆ จนกว่าจะแก่พิมพ์ไม่ไหวละกันเนอะ
February 9th, 2010 at 10:47 am
ดาวงานเยอะ แต่ว่าไม่ยากค่ะ
หนักเพราะมีเรื่องเรียนด้วยมากกว่า
เสาร์นี้จะสอยโครงร่างค่ะพี่เมย์
ตื่นเต้ลลลล สุด ๆ >_
February 9th, 2010 at 9:40 am
มาชมสวนสวยของคุณเมย์ก่อนหัวยุ่งกับงานค่ะ อิอิ
:)))
February 9th, 2010 at 9:27 am
อยู่กับคุณแม่ อยู่กับขนมที่ทำเองขายเอง
อยู่กับดอกไม้ที่ออกดอกบานให้น้องเมย์ทุกวัน
ลูกค้าเข้ามาสดชื่น
ความสุขรักที่จะอยู่ในใจเมย์ตลอดเลยค่ะ
February 9th, 2010 at 8:49 am
สวัสดึค่ะคุณเมย์ !
คุณเมย์ถ่ายรูปดอกไม้ได้แสงเงาดีจังค่ะ
สบายใจทุกครั้งที่เข้ามาเยี่ยม
คุณแม่สบายดีเช่นเดียวกับคุณลูกที่น่ารักนะคะ ^,^
February 9th, 2010 at 8:37 am
สวัสดีค่ะน้องขวัญ
โรคดังกล่าวเป็นกันเยอะนะ สำหรับเด็กๆ เมื่อก่อนตอนที่พี่ทำงานในโรงพยาบาลก็เห็นเยอะ ต้องใช้ยาชาหยอดเพื่อไม่ให้เจ็บ เด็กไม่ชอบทานอาหารเพราะเจ็บปาก น่าสงสาร แล้วเขาจะงอแงเยอะด้วย
แต่เดี๋ยวก็หายนะ
อากาศหนาวดูแลความอบอุ่นให้เพียงพอนะจะได้ไม่เจ็บป่วย
ขอบคุณน้องขวัญที่แวะมาค่ะ
🙂
February 9th, 2010 at 8:33 am
สวัสดีค่ะคุณrapeseed
ช่วงนี้อากาศดีมากค่ะ เลยสดชื่นเป็นพิเศษเลย
ขอบคุณมากสำหรับการแวะมาเยี่ยม และคำอวยพรนะคะ
🙂
February 9th, 2010 at 2:16 am
สวัสดีครับพี่เมย์
พะเยาก็อากาศคล้ายๆเชียงใหม่ครับ ตอนเช้าๆอากาสเย็นๆค่อนข้างหนาว ส่วนกลางวันก็ร้อนครับ ต้องดูแลตัวเล็กๆให้ดี ก่อนนอนก็ใส่เสื้อแขนยาวตัวเดียว แต่พอตอนดึก ก็ใส่เพิ่มเข้าไปอีกตัว แต่ช่วงนี้เด็กๆเป็นอีสุกอีใสกับโรคมือเท้าปาก กันมากครับ เจ้าหญิงตัวน้อยของผมก็พึ่งเป็น ติดมาจากโรงเรียนนั่นแหละครับ เป็นพร้อมกันทั้งสองโรคเลยครับ
สงสารเค้าตอนที่กินอะไรไม่ได้ เพราะเจ็บปาก ไม่แน่บางทีอาจเป็นเพราะคนตัดต้นไม้กันมาก ครับ ตอนนี้โลกเลยค่อยๆลงโทษมนุษย์โดยการส่งโรคติดต่อ ต่างๆมาให้ครับ เพราะตอนนี้โลกของเราก็กำลังเป็นโรคเพราะมนุษย์ครับ
February 8th, 2010 at 11:58 pm
อิจฉาจังคะได้อยู่เชียงใหม่ ได้ดูต้นไม้ดอกไม้ ทำขนม ส่งกำลังใจมาช่วยให้ทุกอย่างได้ดังปราถนาคะ
February 8th, 2010 at 10:37 pm
สวัสดีค่ะคุณadhibhat
ไม่น่าเชื่อเลยนะคะ ว่าผ่านไปครึ่งปีแล้ว เร็วมากๆเลย วันๆก็ผ่านไปเร็วมาก แป๊บเดียววันอาทิตย์อีกแล้ว เมื่อวานยังคุยกับแม่เลยค่ะ แม่บอกว่าวันอาทิตย์อีกแล้วเหรอ
ขอบคุณที่คุณadhibhatติดตามอ่านรวมทั้งให้กำลังใจนะคะ
🙂
February 8th, 2010 at 10:35 pm
สวัสดีค่ะคุณลีลา
สุข-ทุกข์ผลัดกันมาเยือนค่ะ
เวลาสุขก็ต้องเก็บเกี่ยวให้เต็มที่ จะได้มีกำลังรับกับความทุกข์ที่อาจจะมาเยือนอีก
คอมเมนต์ไม่ผ่าน..เวลาไม่ล็อคอิน เจอบ่อยมากเลยนะคะ เมย์ก็เคยเจอ ตอนหลังก็เลยยอมเสียเวลาล็อคอินดีกว่า
🙂
February 8th, 2010 at 8:51 pm
สวัสดีคุณเมย์
แปลว่าเร็วเหมือนกันนะที่ติดตามอ่านเรื่องราวของคุณเมย์
เพราะจำได้ว่าอ่านตอนแรกคือการเริ่มเดินทางไปเชียงใหม่
มีคนเขาบอกว่าถ้ารู้สึกว่าเวลาผ่านไปเร็ว
แสดงว่ามันมีความสุข
ก็ต้องขอบคุณคุณเมย์ครับที่มีให้อ่านทั้งเฮฮาและสาระปะปนไป
February 8th, 2010 at 6:23 pm
ได้ใช้ชีวิตอยู่กับสิ่งที่รัก สิ่งที่ชอบ ใกล้ ๆ คนที่เรารักและรักเรา อยู่ท่ามกลางดอกไม้ ใบไม้ ต้นไม้…อบอวลไปด้วยความสุขจังนะคะคุณเมย์ 🙂
ปล. ส่งความคิดเห็นครั้งที่ 8
February 8th, 2010 at 3:43 pm
สวัสดีจ้าหนูอ้อม
ภาพที่ 3..โมกกับมุกอันดามัน..ดอกเล็กๆจิ๋วๆ น่ารักเนอะ
พี่ก็ชอบ
🙂
February 8th, 2010 at 3:42 pm
สวัสดีจ้ะหนูดาว
วันสบายๆ …วันแรกของการทำงานประจำสัปดาห์ ของดาวก็ไม่หนักหนาใช่มั้ยเอ่ย
🙂
February 8th, 2010 at 3:39 pm
: ) ดอกไม้สวยน่ารัก .. ภาพที่ ๓ เก๋ไก๋ค่ะพี่
February 8th, 2010 at 2:24 pm
วันนี้สบาย ๆ นะคะ
เพลงก้น่ารักด้วยค่ะ 🙂
February 8th, 2010 at 1:46 pm
สวัสดีค่ะคุณเล็ก
ดอกโมกหน้าร้านหอมมาก ต้นใหญ่ดีเดียวเชียว ต้นนี้เป็นของตึกค่ะ ชอบมาก ดอกเต็มต้นเลย ส่วนอันอื่นหามาใหม่ หลายสีหลากพันธุ์เลย แม่เค้าชอบเวลาไปเดินตลาดต้นไม้ ช่วงนี้ไปทุกอาทิตย์เลยค่ะ
ขอบคุณคุณเล็กที่แวะมาเยี่ยม ช่วงหลังไม่ได้คุยกันเลยเนอะ คุณเล็กสบายดีนะคะ
🙂
February 8th, 2010 at 1:35 pm
สวัสดีจ้าเจี๊ยบจัง
ต้องสร้างจิตสำนึกสำหรับคนรุ่นหลังที่พอจะสร้างได้
สรรค์สร้าง ดีกว่าทำลายเยอะเลยนะ เจี๊ยบว่ามั้ย
🙂
February 8th, 2010 at 1:33 pm
สวัสดีค่ะคุณ lastson
ตอนนี่้แถวนี้ก็มีแต่แดดค่ะ แดดแรงเหลือเกิน ชั้นโอโซนคงหมดแล้วจริงๆ ถ้าอยู่ในที่ร่มก็ยังเย็นอยู่นะคะ เมื่อเช้ายังหนาวเหมือนวันก่อนๆ (ค่อยยังชั่วที่สัปดาห์ที่ผ่านมา ยังพอมีลมหนาว ได้ใส่เสื้อกันหนาว ได้ใช้ผ้าพันคอ)
แดดแรงแบบนี้รักษาร่างกายให้แข็งแรงนะคะ ต้านโรค..เนอะ
🙂
February 8th, 2010 at 12:57 pm
อิ่มได้ที่แล้วค่ะ
แต่อยากได้ของหวานซักหน่อย
เลยต้องแวะมาที่ร้านนี้ …
ไม่ได้ชิม ดมกลิ่นก็ยังดี
ไม่ได้ดม…แค่ดูก็รู้ว่าอร่อย
ปล.ดอกไม้น่ารักมากๆค่ะ^^
February 8th, 2010 at 12:57 pm
หากทั้งวัน อากาศเหมือนช่วงเช้า ก็คงดีเนอะคะ กำลังเย็นสบายเลย 🙂
คนปลูก คนสร้าง กับ คนทำลาย … หากเป็นคนเดียวกัน ก็คงยิ่งเจ็บปวดกว่า … แต่ถ้าให้ดี ไม่มีคนทำลาย ก็คงดีที่สุดเนอะคะ
^^
ดูดอกไม้แล้วสดชื่นดีจังค่ะ
February 8th, 2010 at 12:42 pm
ทานข้าวเที่ยงแล้วยังครับคุณเมย์ ช่วงนี้แถวบ้านร้อนน่าดูเลยละครับ
มีแต่แดด กันท้องฟ้าสีฟ้าจิงๆเลยละครับ แถวนั้นเป็นไงมั่งละครับ
February 8th, 2010 at 12:16 pm
สวัสดีค่ะคุณมี๊
พักเที่ยง แสดงว่าหม่ำกลางวันแล้วสิ..เมย์แว๊บนานหน่อยวันนี้ ฮ่าๆๆๆ เกรงว่าจะถูกหักค่าแรงแน่ๆ ;p
ขอบคุณค่ะคุณมี๊
อากาศกรุงเทพฯเป็นไงมั่ง
February 8th, 2010 at 12:14 pm
สวัสดีค่ะคุณ bluecat
ต้องขอโทษด้วยค่ะ ไม่มีเวลาเขียนเลย คิดถึงบล็อกเหมือนกันนะคะนี่
ช่วงนี้คุณแม่มาอยู่ด้วยค่ะ ต้องดูแลท่านด้วย ปกติมักจะเขียนบันทึกกลางคืน แต่กลางคืนทุกวันนี้ พอแม่ดูละคร ก็เลยติดดูกับท่านไปด้วย แหะ แหะ เลยห่างๆจากบล็อกไป ยังไงก็ไม่เลิกล้มความตั้งใจเดิมค่ะ คือเขียนให้ครบร้อยตอน
ขอบคุณมากค่ะคุณ bluecat ขอบคุณที่แวะทักทายด้วยนะคะ
🙂
February 8th, 2010 at 12:14 pm
หวัดดีคุณเมย์
..
พักเที่ยง เลยแว๊บมาอ่านค่ะ
สบายใจขึ้นแล้วนะคะ
ดูได้จากภาพดอกไม้
สวยทีเดียวเชียวค่ะ
🙂
February 8th, 2010 at 12:03 pm
นานจังกว่าจะได้อ่าน เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยถี่เหมือนเดิมเลยเน๊อะ