ที่อินเลย์
ที่ที่มีชนเชื้อสายมอญอาศัยอยู่มาก(ความจริงก็มากทุกหนแห่งที่เราได้ไปเยือน)
ที่ที่เค้ามองผู้มาเยือน… ใช่คนสยามญาติของเค้าฤาไม่
ที่นี่เราได้นั่งเรือไกลออกไปกลางทะเลสาปอันกว้างใหญ่ กับความลึกที่ไม่ต้องพูดถึง 10 เมตรอาจจะน้อยไป
เรามีโอกาสได้เห็นการพายเรือขาเดียวจับปลา…
การทอผ้าด้วยใยบัว
แต่นั่นก็ยังไม่น่าทึ่งน่าประทับใจเท่าการปลูกข้าวแลพืชผักสวนครัวบนผิวน้ำเพื่อนำส่งเข้าเมืองใหญ่เช่นรางกูน มันฑะเลย์
(โคลนตมที่มีค่ายิ่งกว่าทองคำ)
จะด้วยความผูกพันทางสายเลือดหรือทางภูมิศาสตร์หรืออะไรก็ตาม
สิ่งที่ได้รู้ได้เห็นครั้งนี้ชวนให้เราคิด… เกษตรกรรมลอยน้ำ ภูมิปัญญาที่น่าอัศจรรย์เช่นนี้ เมืองไทยเองก็เคยมีใช่หรือไม่
