ตะหานยุคนี้ใหญ่กว่าใครๆทั้งๆที่เป็นกองทัพที่มีสายโยงใยมากมายเกินกว่าจะเอ่ยถึง

แม้ตำหนวดยังแผ่วๆ ยอมถอยมาแขม่วพุงเลียแผลเหมือนเสือเจ็บดั่งโดนควายขวิด!!

พลเรือนไม่ต้องเอ่ยถึง ข้าราชการ อย่ายึกยัก นักธุรกิจยังถอยเป็นเป็ดง่อยเมื่อเจอเธอ

จะเป็นทหารแบบใหน ใหญ่เล็ก เรียงแถวรับเหรียญตรา”อำนาจ”อย่างเต็มพุง(ภาคภูมิ)

จึงฝากมายังพี่น้องทหารหาญ อย่าหลงกับอำนาจที่ได้รับ ปัญหาชายแดนใต้ยังรุมเร้า

ปัญหาเขตแดนทางกัมพูชายังรุกคืบ เพราะการขยับพื้นที่และผู้คนยึดพื้นที่อยู่ทุกวัน

ปัญหายาเสพติดตามรอยตะเข็บเป็นข่าวทุกวัน อย่าปล่อยให้ตำรวจกลายเป็นเป็ดง่อย

ท่านต้องคอยหลอมรวม ทั้ง ตชด. ปปส. ตำรวจสายปราบปราม ตรวจคนเข้าเมือง ฯลฯ

สนธิกำลังทำภารกิจต่างๆได้ผลมาแล้วยามชาติต้องการ ท่านต้องไม่เป็นทหารอากาศ

ที่ลอยเหนือดิน เป็นทหารบกที่ขึ้นหอสูง ท่านต้องไม่เป็นทหารเรือสองแคม ท่านต้องไม่

เป็นทหารที่ได้อำนาจทางการเมืองแล้วอย่านึกว่าทำอะไรเหมือนนักการเมืองได้มากกว่า

เพราะพลันที่คิดเช่นนั้นท่านก็จะไม่ต่างจากนักการเมือง”คนหนึ่ง” กลุ่มหนึ่ง เท่านั้นเอง

ผมเองก็คนธรรมดาที่ฝากเตือนท่าน ฉันท์กัลยาณมิตร คนหนึ่งก็เท่านั้นเองครับ

จาก

เสี่ยวไทบ้าน

เพราะเราท่านคือเพื่อนประชาชน