..

10 เมษายน 2553 ฉันยังอยู่ในช่วงท่องเที่ยวพักผ่อน โดยมีแผนว่าจะกลับกรุงเทพในช่วงที่ผู้คนเริ่มทยอย

ออกจากกรุงเทพ-วันหยุดยาวปีใหม่ไทย บ่ายวันเดียวกันที่เพื่อนจากกรุงเทพเริ่มโทรหา บอกเล่าสถานการณ์

ที่ส่อเค้าว่ากำลังจะรุนแรง .. และทั้งๆ ที่ทำใจไว้ก่อนแล้วว่า ไม่วันใดก็วันหนึ่งความรุนแรงคงจะต้องเกิด

ฉันก็ยังอดห่วงกังวลไม่ได้ว่าจะรุนแรงมากน้อยขนาดไหน 

เย็นวันเดียวกัน .. แม้จะกังวลเรื่องสถานการณ์ในกรุงเทพ แต่ก็จำเป็นต้องสวมบทสดชื่น

ไปร่วมงานเลี้ยงที่ผู้ร่วมงานล้วนแต่เป็นคนในแวดวงสื่อ ที่มีทั้งนักแสดง ผู้กำกับ  ผู้สื่อข่าว

แม้จะไม่ใช่สื่อของบ้านเรา แต่พวกเขาเหล่านี้ก็มีอิทธิพลในการแสดงความคิดเห็น

และพวกเขานี่แหละที่เมื่อพบหน้ากันครั้งแรก ก็เป็นพวกที่บอกกับฉันว่า

I love your King  และคำพูดนั้นก็ไม่ใช่สักว่าพูดเพื่อเอาใจคนไทยอย่างฉัน แต่เพราะพวกเขา

ได้อ่าน ได้ดู และได้รับรู้ถึงพระจริยวัตรและพระราชกรณียกิจอันงดงามของในหลวง

จนเกิดความปีติ ซาบซึ้งไม่ต่างอะไรกับพวกเราชาวไทยเลย

ทหารฆ่าประชาชน ทหารฆ่าประชาชน ทหารฆ่าประชาชน…

เสียงแกนนำเสื้อแดงตะโกนผ่านลำโพงซ้ำๆ อยู่แบบนั้น ขัดกับภาพที่ปรากฎอยู่ในคลิปเดียวกัน

ที่แสดงให้เห็นถึงภาพของทหารที่กำลังพยายามช่วยเหลือเพื่อนทหารที่ได้รับบาดเจ็บนอนแน่นิ่ง

อยู่บนพื้นถนน อีกทั้งมีการส่งสัญญานมือจากทางฝ่ายทหารเพื่อขอร้องให้เสื้อแดง

ยุติการโจมตีก่อนเนื่องจากมีทหารได้รับบาดเจ็บ แต่ฝ่ายเสื้อแดงก็ไม่ได้มีใจจะปราณีแต่อย่างใด

ยังคงขว้างระเบิดเพลิงแดงประดิษฐ์เข้าใส่ ซ้ำจากนั้นยังมีการยิงฝ่ายทหารด้วย M79 ตามมาอีกลูก

ฟังวิทยุรายการของชุนชนแท๊กซี่เสื้อแดงสัปดาห์ก่อน ยินอิสตรีแดงนางหนึ่งนำเสนอความคิดเห็น

ว่าหากอยากจะวิน วินชนะรัฐบาลในครานี้ ไม่ต้องทำอะไรมากมายเลย เพียงแค่ให้พี่น้องแท๊กซี่เสื้อแดง

หยุดวิ่งให้บริการเท่านั้น รับรองคนกรุงอ่วม-ทัพแดงชนะแน่ ..

ของ..ประชาชน โดย..ประชาชน เพื่อ..ประชาชน

ประชาธิปไตยเริ่มต้น ประชาชนนั้นต้องเป็นใหญ่

นี่คือความหมายสูงค่า ประชาธิปไตย

อุดมการณ์ทุกคนจำได้ ประชาธิปไตย ประชาชน

” นี่ถ้าถูกยิงนะ เขาก็จะลากศพไปเลย …… ” ไม่ได้ตั้งใจว่าเดินผ่านไปแล้วจะได้ยิน

แต่ก็ได้ยินจนได้

วันแรกแดงรวมรักสามัคคีเพื่อคนโกงชาติ หนุ่มฉกรรจ์มากหน้าในชุมชนที่ปกติธรรมดา

หาเลี้ยงชีพด้วยการรับจ้างใช้แรงงานและวิ่งรถเก็บโพยหวยเถื่อนก็หายหน้ากันไป

ที่เคยอยู่บ้านกันทั้งวี่ทั้งวัน ก็ปิดบ้านกันเงียบกริบ นึกอยู่แล้วในใจว่าคงจะออกไปรับจ๊อบกัน

แน่นอนล่ะว่ารายได้ย่อมดีกว่าที่เคยทำมาหากันได้อยู่หลายเท่า ยิ่งถ้ามีพาหนะเป็นของตัวเองด้วยแล้ว

ได้ยินมาว่าราคาค่าว่าจ้างให้ออกไปแสดงพลังได้กันเป็นพันทีเดียว ไม่รวมค่าน้ำมันด้วยนะ