เพราะเป็นช่วงเวลาปิดเทอม ทุกๆ บ่ายถ้าฝนไม่มีเค้าว่าจะตกหนัก

เรา .. ฉันและลูกๆ จะชอบนั่งเล่น นอนเล่นกันที่ศาลาท่าน้ำ รับลมเย็นๆ แดดอ่อนๆ

ที่มีร่มไม้ใหญ่บังแสงให้ ลูกๆ นั้นมักจะนั่งๆ นอนๆ คุยกันประสาพี่น้อง

สังเกตดูว่าปีนี้เสียงเม้งล้งเล้งที่น้องสาวมักชอบแว๊ดๆ ใส่พี่ชายก็ดูจะเงียบลงไป

กลายเป็นนั่งคุยกันเบาๆ ด้วยสารพัดเรื่องของวัยรุ่น ทั้งเพื่อน ทั้งโรงเรียน ทั้งเกมส์

เพลงใหม่หนังใหม่ ฯลฯ

หล่อนตื่นขึ้นมาพร้อมความเย็นเยียบที่จับอยู่ตรงปลายจมูก

ช่วงเวลาของคืนค่ำยังคงดำเนินไป สรรพสิ่งรอบกายหล่อนยังคงคลุมเครือ

ด้วยแสงเรื่อเรืองของเทคโนโลยีที่สาดแสงอยู่ไกลๆ ตา