10 เมษายน 2553 ฉันยังอยู่ในช่วงท่องเที่ยวพักผ่อน โดยมีแผนว่าจะกลับกรุงเทพในช่วงที่ผู้คนเริ่มทยอย

ออกจากกรุงเทพ-วันหยุดยาวปีใหม่ไทย บ่ายวันเดียวกันที่เพื่อนจากกรุงเทพเริ่มโทรหา บอกเล่าสถานการณ์

ที่ส่อเค้าว่ากำลังจะรุนแรง .. และทั้งๆ ที่ทำใจไว้ก่อนแล้วว่า ไม่วันใดก็วันหนึ่งความรุนแรงคงจะต้องเกิด

ฉันก็ยังอดห่วงกังวลไม่ได้ว่าจะรุนแรงมากน้อยขนาดไหน 

เย็นวันเดียวกัน .. แม้จะกังวลเรื่องสถานการณ์ในกรุงเทพ แต่ก็จำเป็นต้องสวมบทสดชื่น

ไปร่วมงานเลี้ยงที่ผู้ร่วมงานล้วนแต่เป็นคนในแวดวงสื่อ ที่มีทั้งนักแสดง ผู้กำกับ  ผู้สื่อข่าว

แม้จะไม่ใช่สื่อของบ้านเรา แต่พวกเขาเหล่านี้ก็มีอิทธิพลในการแสดงความคิดเห็น

และพวกเขานี่แหละที่เมื่อพบหน้ากันครั้งแรก ก็เป็นพวกที่บอกกับฉันว่า

I love your King  และคำพูดนั้นก็ไม่ใช่สักว่าพูดเพื่อเอาใจคนไทยอย่างฉัน แต่เพราะพวกเขา

ได้อ่าน ได้ดู และได้รับรู้ถึงพระจริยวัตรและพระราชกรณียกิจอันงดงามของในหลวง

จนเกิดความปีติ ซาบซึ้งไม่ต่างอะไรกับพวกเราชาวไทยเลย

เมื่อก่อนผมชอบทักษิณมากเลยนะ แต่พอเขาเริ่มจาบจ้วงผมก็คิดว่าแบบนี้ไม่ได้แล้ว

ไม่ใช่แล้ว พอนับวันที่เขายิ่งพูดมากขึ้นๆ ผมก็เลยกลายมาเป็นเกลียดเขาเลย

คนขับแท๊กซี่วัยกลางคน ค่อยๆ เรียบเรียงคำพูดอย่างช้าๆ ดูระมัดระวัง

หลังจากที่ทั้งฉันและเขา ต่างฝ่ายต่างนั่งเงียบกันมาจวนจะถึงปลายทางอีกไม่ไกลแล้ว

แต่ฉันมันอดไม่ได้ที่จะต้องเอ่ยถามว่า ทำมาหากินคล่องหรือฝืดแค่ไหนในภาวะบ้านเมืองเช่นนี้

ทั้งที่ไม่แน่ใจนักว่า ลุงแกสีแดงหรือเปล่า ..

ด้วยสารพัดป้าย -สารพัดสีที่คงจะแลเห็นกันได้ตามข้างถนนในเมืองกรุงปัจจุบันนี้

ที่มิได้มีเฉพาะเหลืองหรือแดง หากแต่มีเขียว ขาว น้ำเงิน ก็ทำให้เมืองกรุงดูมีสีสันกว่าเดิมไม่น้อย

เวลาขับรถผ่านไป เห็นป้ายต่างๆ นั่น ความรู้สึกหนึ่งแง่ดีที่เกิดในใจ คือคนไทยสนใจในเรื่องการเมือง

และดูกระตือรือร้นกับสถานการณ์ปัจจุบันมากกว่าเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมานี้นัก ที่น่าจะชื่นชมยิ่ง

คือความอดกลั้นของชาวกรุง ที่รับมือกับสถานการณ์ความไม่เป็นปกติของเมืองหลวง

อย่างละมุนละม่อม รอมชอม และหลีกเลี่ยงความรุนแรงได้อย่างสละสลวยที่สุด

อันที่จริงแล้ว ฉันว่าจะไม่เขียนถึงพวกเสื้อแดงอีกเพราะรู้สึกไม่ค่อยจรรโลงเท่าไหร่

เนื่องจากโดยรวมการกระทำหรือวาทะ วาระอะไรของกลุ่มคนเสื้อแดง ก็มิได้ยิ่งใหญ่งดงาม

หรือควรแก่การยกย่องอันใดเลย อีกทั้งเป้าหมายหลักเป้าหมายเดียวก็เรื่องเดิมๆ ฟอกผิดเป็นถูก

ล้างสมองผู้คนที่โลกทัศน์แคบให้คล้อยตามไปกับเรื่องที่พวกเขาตัด-ต่อ-แต่ง-เติมขึ้นมา

แล้วมักจะชอบมั่วดึงมวลชนอันไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่าง .. คนกรุงเทพ .. ไปเข้าพวกเสียเฉยๆอย่างนั้น

ที่มักจะถูกนำไปอ้างใช้บนเวทีอยู่เป็นประจำก็เช่น พวกเขาแห่กันไปทางไหน

คนกรุงเทพก็ออกมาให้การสนับสนุนเนืองแน่น

ของ..ประชาชน โดย..ประชาชน เพื่อ..ประชาชน

ประชาธิปไตยเริ่มต้น ประชาชนนั้นต้องเป็นใหญ่

นี่คือความหมายสูงค่า ประชาธิปไตย

อุดมการณ์ทุกคนจำได้ ประชาธิปไตย ประชาชน

” นี่ถ้าถูกยิงนะ เขาก็จะลากศพไปเลย …… ” ไม่ได้ตั้งใจว่าเดินผ่านไปแล้วจะได้ยิน

แต่ก็ได้ยินจนได้

วันแรกแดงรวมรักสามัคคีเพื่อคนโกงชาติ หนุ่มฉกรรจ์มากหน้าในชุมชนที่ปกติธรรมดา

หาเลี้ยงชีพด้วยการรับจ้างใช้แรงงานและวิ่งรถเก็บโพยหวยเถื่อนก็หายหน้ากันไป

ที่เคยอยู่บ้านกันทั้งวี่ทั้งวัน ก็ปิดบ้านกันเงียบกริบ นึกอยู่แล้วในใจว่าคงจะออกไปรับจ๊อบกัน

แน่นอนล่ะว่ารายได้ย่อมดีกว่าที่เคยทำมาหากันได้อยู่หลายเท่า ยิ่งถ้ามีพาหนะเป็นของตัวเองด้วยแล้ว

ได้ยินมาว่าราคาค่าว่าจ้างให้ออกไปแสดงพลังได้กันเป็นพันทีเดียว ไม่รวมค่าน้ำมันด้วยนะ