.หลังจากห่างหายไปนานกลับมาครั้งนี้ มาชวนท่านทั้งหลายไปเดินเที่ยวชมเมืองเวัยงจันทน์กัน

การเดินทางเข้าลาวอย่างที่รู้ๆกันนะคะว่าเข้าออกได้หลายทางแต่ที่ฉันเลือกเดินทางในครั้งนี้เข้าทางด่านหนองคายโดยจอดรถยนต์ไว้ที่ฝั่งไทยแล้วก็ใช้รถประจำทางข้ามแดนไปค่ารถคนละ ยี่สิบบาทถ้าเป็นนอกเวลาต้องเสียค่าล่วงเวลาทุกอย่างไม่ว่าเจ้าหน้าที่ด่านฝั่งลาวหรือว่าค่ารถประจำทางข้ามด่านพรมแดนไทยลาวด้วย

เมื่อเข้าไปในดินแดนลาวเราก็สามรถเลือกวิธีท่องเที่ยวได้ตามสะดวก ไม่ว่าจะเป็นเช่ารถตู้ รถตุ๊กๆ หรือรถประจำทาง ในครั้งนี้ฉันเลือกเดินทางด้วยตุ๊กๆ เข้าเวียงจันทน์ เป้าหมายแรกของฉันคือประตูไช สนนราคาคนละห้าสิบบาท จากนั้นโชว์เฟอร์ถามว่าจะไปเที่ยวชมเวียงจันทน์ไหม? แต่ฉันอยากเดินเที่ยวเองมากกว่า แล้วก็ถามว่าเดินไปพระธาตุหลวงได้ไหม? โชว์เฟอร์บอกว่าเดินไปซื่อๆได้เลย

จากเที่ยวชมประตูไช เมื่อก่อนบริเวณรอบๆประตูไชจะมีของขายเต็มไปหมดแต่ตอนนี้ไม่มีหาบเร่แผงลอยขายของเลย พอดีเห็นป้ายเขียนว่า”ห้ามขายเตื่องเด็ดขาด” เอ! ไอ้เคื่องมันคืออะไรหว่า หันซ้ายหันขวา เห็นช่างภาพคอยเดินหาลูกค้าอยู่ก็เลยถ้าว่าห้ามขายเคื่อง คืออะไร ? ช่างภาพบอกว่า ห้ามขายของ

(คงจัดระเบียบหาบเร่แผงลอยแหงๆ เลย คงเป็นช่วงที่มีกีฬาซีเกมส์ แน่เลย อันนี้คิดเอาเองนะคะ)

ประตูไชนี้สามารถขึ้นไปชมข้างบนได้จะเห็นวิวเวียงจันทน์ไม่เลวเลยทีเดียว แต่เสียค่าขึ้นไปชมนิดหน่อยนะคะ

จากนั้นเราก็เดินไปชมพระธาตุหลวงต่อ

พระธาตุหลวง

 

อย่างที่บอกแล้วเค้าคงจัดระเบียบหาบเร่แผงลอยจริงๆ เพราะบริเวณพระธาตุหลวงมีร้าค้าเพียงเล็กๆน้อยเท่านั้น แม่ค้าบอกว่าต้องคอยวิ่งหนีตำรวจ เพราะฉะนั้นราคาต้องบวกค่าวิ่งหนีตำรวจด้วย แต่ที่ฉันเห็นมีตำรวจมาเดินตรวจเหมือนกันแล้วบอกดีๆ ว่าให้ย้ายไป ไม่ได้วิ่งไล่จับเหมือนเทศกิจบ้านเรา
แต่ข้างทางเข้าพระธาตหลวงมีลานขายของเหมือนจัดงานหรือว่ามีตลาดนัด

ข้างๆ พระธาตุหลวงด้านที่มีของขายจะมีวัดชื่อวัดธาตุหลวงใต้ ถ้าชอบก็เข้าชมกันได้ อ้อ! ข้างในพระธาตุหลวงก็เข้าไปชมข้างในได้นะคะ (เสียค่าเข้าไปไหว้พระด้วยนะคะ)

หลังจากเดินชมพระธาตุหลวงกันอย่างสะใจแล้วก็ไปเที่ยวหอพระแก้วกันต่อ ก็ต้องถามถนนหนทางกันนิดหน่อยก็ได้ความว่า ให้เดินย้อนกลับไปทางประตูไช เลยไปซื่อๆ ก็จะเห็นหอคำ หอพระแก้วอยู่ทางซ้าย ฮ้า!ๆ ฉันเริ่มต้นผิดซะแล้ว  ที่จริงเราควรจะเริ่มต้นที่พระธาตุหลวง หรือไม่ก็เริ่มที่หอพระแก้ว เราจะได้ไม่ต้องเดินย้อนไปย้อนมาเสียเวลา (ไอ้เวลานะไม่เท่าไหร่แต่เมื่อยนี่สิ….มันร้ายกว่าเน้อ   แต่ไม่เป็นไรจะจำแม่นไง ฮ้า! ๆ 
แต่ทางที่ดีควรจะเริ่มต้นจากพระธาตุหลวงแล้วก็เดินไปประตูไช แวะตลาดเช้า หอคำ และสิ้นสุดที่หอพระแก้ว  เมื่อสิ้นสุดการชมสถานที่เรียบร้อยแล้วจะได้ขึ้นรถประจำทางกลับด่านที่สะพานมิตรภาพไทย-ลาว )

หลังจากผ่านประตูไชเราก็จะเจอตลาดเช้า (Morning Market) ก็แวะหาอาหารลองท้องซะหน่อย อย่างว่าละนะ กองทัพเดินด้วยท้องนิ   เมื่อท้องอิ่มก็เดินกันต่อเลยแระกัน

 

หอคำนี้เป็นที่รับรองแขกบ้านแขกเมือง โชว์เฟอร์ที่เคยพาเที่ยวบอกว่าสมเด็จพระเทพฯ เคยมาพักที่นี่(จริงเท็จอย่างไรไม่ทราบนะคะเพราะเค้า่เล่ามาอีกต่อหนึ่ง)ที่หอคำนี้เข้าชมไม่ได้นะคะ   ติดๆกับหอคำก็จะเป็นหอพระแก้ว เป็นพิพิธภัณฑ์ ใครชื่นชอบก็เข้าไปชมข้างในได้เลยค่ะ (ลืมไป  …..  อย่าลืม! จ่ายตังค์ค่าเข้าชมด้วยเด้อ)

 

ที่จริงไม่มีร่มก็จะทำให้ทัศนียภาพงดงามกว่านี้เยอะ
ว่ามั๊ย พอมีร่มเข้ามาทำให้ความงดงามของหอคำหายไปเยอะ

เมื่อเดินเที่ยวชมสถานที่ต่างเรียบร้อย…ก็ถามตำรวจซะหน่อยนะว่ารถประจำทางที่จะกลับไปสะพานมิตรภาพไทย-ลาว นะ ขึ้นที่ไหน พอได้ความพอเราก็เดินต่อเพื่อหารถประจำทางกลับกัน แต่ด้วยความที่ไม่รู้ว่ารถประจำทางที่ว่านั้นสายอะไร  พอเห็นว่าเป็นรถประจำทางก็โบกทันที ฮ้า ฮ้า โชว์เฟอร์ แสนใจดีก็จอดทันที แล้วพวกเราก็ถามว่าไปสะพานมิตรภาพฯ หรือเปล่า ? อย่างที่บอกแหระว่าโชว์เฟอร์ใจดี อธิบายให้พวกเราฟังว่ารถที่จะไปสะพานมิตรภาพฯ เป็นรถสี่ล้อน้อย สัหม่น  ฉะนั้นก็ต้องรอต่อไป แล้วไอ้สีหม่นมันคือสีอะไรหว่า …..และแล้วรถสี่ล้อน้อยสีหม่นก็มา แต่เพื่อความแน่ใจก็ต้องถามก่อนว่าไปสะพานมิตรภาพฯแน่หรือเปล่า ผู้โดยสารที่อยู่บนรถก็ช่วยกันตอบว่าใช่ๆ  ขึ้นมาเลย แต่แม่เจ้า รถมันแน่นขนาด……เอ้า ขึ้นก็ขึ้นกัน 

แล้วก็สนุกสนานกับการพูดคุยกับผู้โดยสารด้วยกัน ผู้คนอัธยาศัยของเจ้าบ้านแสนดีจริงๆ

ฉัน :ราคค่ารถคนละเท่าไหร่

ผู้โดยสารร่วมทาง: คนละห้าพันกีบ

ฉัน : งั้นเรามากันสี่คนก้อ ซาวพันกีบสิ

ผู้โดยสาร : ทำไมไม่ขี่รถมา

ฉัน : ก็อยากลองนั่งรถประจำทางมั้ง

ผู้โดยสาร : นั่งรถแบบนี้ดีนะ คนขึ้นก่อนไม่มีโอกาสได้ยืนแบบเราด้วย

ฉัน : จริง ๆ  ฮ่า ๆ ๆ

ผู้โดยสาร : โชว์เฟอร์ ลงก่อนผู้โดยสารจะลง  ……โชว์เฟอร์อย่างเพิ่งขึ้น ให้ผู้โดยสารขึ้นก่อน

เป็นไงล่ะพี่น้องชาวลาว……อารมณืดี มองอะไรสนุกสนานตลอด  ขณะที่รถประจำทางที่พวกเราขึ้นมาแสนจะแน่นแต่ไม่อึดอัด อบอ้าว มัลมพัดตลอด

พอถึงจุดหมายปลายทางโชว์เฟอร์ก็ลงมาทำหน้าที่เป็นพนักงานเก็บเงินเองอีกต่างหาก จ่ายเงินเรียบร้อยก็เดินทางข้ามสะพานมิตรภาพไทย-ลาว กลับบ้านเรา

กลับมาวันนี้แค่นี้ก่อนนะคะ เอาไว้เจอกันใหม่ทริปหน้านะคะ