pdhirapat blog

“ถ้าผลลัพธ์ที่รอคอยมีความหมายที่ล้ำค่า และคุ้มค่ามากพอ คุณจะมีแรง มีความอดทน มีความพยายามมากกว่าขีดจำกัดของตัวเอง แม้จะต้องตากแดด ตากลม เหงื่อไหลเป็นทาง ยืนจนขาแข็ง หิวจนท้องร้องหลายรอบ หรือไม่รู้ว่าจุดหมายจะอยู่อีกไกลแค่ไหนก็ตาม”

 

จาก 8:17 นาที – 15:49 นาที ช่วงเวลากว่า  7 ชั่วโมงครึ่งกับการยืนรอเพื่อโอกาสเพียงเสี้ยววินาทีในการได้กราบถวายสักการะและแสดงมุทิตาจิตต่อสมเด็จพระสังฆราช องค์ที่ 20 ของประเทศไทย ณ วัดราชบพิธสถิตรมหาสีมารามราชวรวิหาร

แถวเรียงยาวของพุทธศาสนิกชนจากทั่วประเทศที่มายืนรอบริเวณโดยรอบวัดราชบพิธเพื่อโอกาสในการเข้าสักการะสมเด็จพระมหามุนีวงศ์ (อัมพร อมฺพโร) เจ้าอาวาสวัดราชบพิธที่ได้รับการสถาปนาขึ้นเป็น สมเด็จพระสังฆราช องค์ที่ 20 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ เมื่อวันที่ 12 กุมภาพันธ์ ที่ผ่านมา

 

หางแถวที่ถูกจัดรูปเรียงยาวออกไปหลายกิโลเมตรในพื้นที่รอสำหรับจำนวนประชาชนที่หลั่งไหลมาเพื่อกราบสักการะ สมเด็จพระสังฆราช องค์ที่ 20 ตั้งแต่ช่วงเช้า แถวยาวขึ้นและยาวขึ้นจากหางแถวช่วงเช้าที่ผมไปถึงออกไปจนเรียกได้ว่าแถวตลอดเส้นทางวนรอบวัดราชบพิธได้หลายรอบเลยทีเดียวครับ

 

ผมได้เข้าไปอยู่กับกลุ่มเพื่อนร่วมทางสูงวัยที่บ้างก็เดินทางมาจากสระบุรี บ้างก็เดินทางมาจากอยุธยา บ้างก็เดินทางมาจากสุรินทร์ แต่ทั้งหมดมาด้วยเหตุผลเดียวกันคืออยากมีโอกาสซักครั้งในชีวิตในการได้เข้ากราบสักการะองค์สมเด็จพระสังฆราช องค์ที่ 20 ของประเทศไทย

เสียงหัวเราะ รอยยิ้มของเหล่าประชาชนที่มายืนต่อแถวท่ามกลางสภาพอากาศที่ร้อนจัด ร้อนจนเราจะได้เห็นคนจำนวนไม่น้อยที่ถูกพยุง ถูกช่วยเหลือในการปฐมพยาบาลหลังเกิดอาการเป็นลมหน้ามืดจากสภาพอากาศที่ร้อนจัดในวันนั้น

 

หลายคนที่พักฟื้นอาการดีขึ้นแล้วขอที่จะกลับเข้ามาในแถวที่เรียงคิวเพื่อเข้าสักการะองค์สมเด็จพระสังฆราชอีกครั้ง โดนไม่ย่อท้อแม้ว่าบางช่วงของการรออาจจะต้องยืนหยุดนิ่งๆ แบบนั้นเป็นเวลามากกว่า 1 ชั่วโมงกว่าจะสามารถขยับเคลื่อนที่ไปด้านหน้าได้ซัก 5 เมตร

 

สำหรับผมแล้วโอกาสในครั้งนี้นอกเหนือจากใจของผู้ร่วมเส้นทางแล้ว ภาพประทับใจ ช่วงเวลาประทับใจมากมายของระยะเวลาเกือบ 8 ชั่วโมงเพื่อแลกกับผลลัพธ์ที่ล้ำค่า แม้ว่าจะสามารถเห็น สัมผัสบรรยากาศนั้นได้เพียงเสี้ยววินาทียังคงติดอยู่ในความทรงจำของเรื่องราวในครั้งนี้

ภาพนักเรียนโรงเรียนวัดราชบพิธ ซึ่งครั้งหนึ่งผมก็เคยได้เพิ่มพูนวิชาความรู้จากสถาบันแห่งนี้ ในวันที่นี้ในวันที่กลายเป็นศิษย์เก่าและได้เห็นภาพน้องๆ ร่วมสถาบันออกมาช่วยงานในพิธีสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเดินนำน้ำดื่ม ยาดม มาแจก หรือมาเก็บขยะจากประชาชนที่เดินทางมาในครั้งนี้

 

หรือจะเป็นภาพผู้ร่วมเดินทางที่ซื้อขนมมาแจกเพื่อนร่วมทางท่านอื่น หยิบยื่นร่มให้กับเพื่อนร่วมทางที่ไม่มีที่บังแสงจากแดด หรือจะเป็นรอยยิ้มที่ต่างฝ่ายต่างยิ้มให้กัน ถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน

 

ตลอดเวลาเกือบ 8 ชั่วโมงหรือถ้าเริ่มต้นตั้งแต่ออกจากบ้านจนกลับถึงบ้านรวมกว่า 10 ชั่วโมง สำหรับผมแม้ว่าจะเหนื่อย ร้อน เมื่อย หิว ฯลฯ แต่ทั้งหมดนั้นก็คุ้มค่ามากครับกับช่วงเวลาแม้จะเป็นช่วงเวลาสั้นๆ ที่ได้มีโอกาสได้เข้าสักการะสมเด็จพระสังฆราชองค์ที่ 20 ของประเทศไทย

 

ในฐานะของศิษย์เก่าโรงเรียนวัดราชบพิธ ผมถือว่านี่เป็นบุญอันยิ่งใหญ่ของตัวเองที่ครั้งหนึ่งได้ร่ำเรียน ศึกษาหาความรู้จากโรงเรียนแห่งนี้ โรงเรียนที่ ณ วันนี้อยู่ในการดูแล อุปถัมภ์จากองค์สมเด็จพระสังฆราชของคนไทยทุกคน

Tags: พระสงฆ์, พุทธศาสนา, ราชบพิธ, วัดราชบพิธ, ศาสนาพุทธ, สมเด็จพระมหามุนีวงศ์, สมเด็จพระสังฆราช, สังฆราช, อัมพร อมฺพโร

This entry was posted on Tuesday, February 21st, 2017 at 11:33 am and is filed under ฺ้Buddhism. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. Responses are currently closed, but you can trackback from your own site.