เรื่องเล่าวันอังคารที่ 14 กุมภาฯ…
“ถ้าผลลัพธ์ที่รอคอยมีความหมายที่ล้ำค่า และคุ้มค่ามากพอ คุณจะมีแรง มีความอดทน มีความพยายามมากกว่าขีดจำกัดของตัวเอง แม้จะต้องตากแดด ตากลม เหงื่อไหลเป็นทาง ยืนจนขาแข็ง หิวจนท้องร้องหลายรอบ หรือไม่รู้ว่าจุดหมายจะอยู่อีกไกลแค่ไหนก็ตาม”
จาก 8:17 นาที – 15:49 นาที ช่วงเวลากว่า 7 ชั่วโมงครึ่งกับการยืนรอเพื่อโอกาสเพียงเสี้ยววินาทีในการได้กราบถวายสักการะและแสดงมุทิตาจิตต่อสมเด็จพระสังฆราช องค์ที่ 20 ของประเทศไทย ณ วัดราชบพิธสถิตรมหาสีมารามราชวรวิหาร
แถวเรียงยาวของพุทธศาสนิกชนจากทั่วประเทศที่มายืนรอบริเวณโดยรอบวัดราชบพิธเพื่อโอกาสในการเข้าสักการะสมเด็จพระมหามุนีวงศ์ (อัมพร อมฺพโร) เจ้าอาวาสวัดราชบพิธที่ได้รับการสถาปนาขึ้นเป็น สมเด็จพระสังฆราช องค์ที่ 20 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ เมื่อวันที่ 12 กุมภาพันธ์ ที่ผ่านมา
หางแถวที่ถูกจัดรูปเรียงยาวออกไปหลายกิโลเมตรในพื้นที่รอสำหรับจำนวนประชาชนที่หลั่งไหลมาเพื่อกราบสักการะ สมเด็จพระสังฆราช องค์ที่ 20 ตั้งแต่ช่วงเช้า แถวยาวขึ้นและยาวขึ้นจากหางแถวช่วงเช้าที่ผมไปถึงออกไปจนเรียกได้ว่าแถวตลอดเส้นทางวนรอบวัดราชบพิธได้หลายรอบเลยทีเดียวครับ
ผมได้เข้าไปอยู่กับกลุ่มเพื่อนร่วมทางสูงวัยที่บ้างก็เดินทางมาจากสระบุรี บ้างก็เดินทางมาจากอยุธยา บ้างก็เดินทางมาจากสุรินทร์ แต่ทั้งหมดมาด้วยเหตุผลเดียวกันคืออยากมีโอกาสซักครั้งในชีวิตในการได้เข้ากราบสักการะองค์สมเด็จพระสังฆราช องค์ที่ 20 ของประเทศไทย
เสียงหัวเราะ รอยยิ้มของเหล่าประชาชนที่มายืนต่อแถวท่ามกลางสภาพอากาศที่ร้อนจัด ร้อนจนเราจะได้เห็นคนจำนวนไม่น้อยที่ถูกพยุง ถูกช่วยเหลือในการปฐมพยาบาลหลังเกิดอาการเป็นลมหน้ามืดจากสภาพอากาศที่ร้อนจัดในวันนั้น
หลายคนที่พักฟื้นอาการดีขึ้นแล้วขอที่จะกลับเข้ามาในแถวที่เรียงคิวเพื่อเข้าสักการะองค์สมเด็จพระสังฆราชอีกครั้ง โดนไม่ย่อท้อแม้ว่าบางช่วงของการรออาจจะต้องยืนหยุดนิ่งๆ แบบนั้นเป็นเวลามากกว่า 1 ชั่วโมงกว่าจะสามารถขยับเคลื่อนที่ไปด้านหน้าได้ซัก 5 เมตร
สำหรับผมแล้วโอกาสในครั้งนี้นอกเหนือจากใจของผู้ร่วมเส้นทางแล้ว ภาพประทับใจ ช่วงเวลาประทับใจมากมายของระยะเวลาเกือบ 8 ชั่วโมงเพื่อแลกกับผลลัพธ์ที่ล้ำค่า แม้ว่าจะสามารถเห็น สัมผัสบรรยากาศนั้นได้เพียงเสี้ยววินาทียังคงติดอยู่ในความทรงจำของเรื่องราวในครั้งนี้
ภาพนักเรียนโรงเรียนวัดราชบพิธ ซึ่งครั้งหนึ่งผมก็เคยได้เพิ่มพูนวิชาความรู้จากสถาบันแห่งนี้ ในวันที่นี้ในวันที่กลายเป็นศิษย์เก่าและได้เห็นภาพน้องๆ ร่วมสถาบันออกมาช่วยงานในพิธีสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเดินนำน้ำดื่ม ยาดม มาแจก หรือมาเก็บขยะจากประชาชนที่เดินทางมาในครั้งนี้
หรือจะเป็นภาพผู้ร่วมเดินทางที่ซื้อขนมมาแจกเพื่อนร่วมทางท่านอื่น หยิบยื่นร่มให้กับเพื่อนร่วมทางที่ไม่มีที่บังแสงจากแดด หรือจะเป็นรอยยิ้มที่ต่างฝ่ายต่างยิ้มให้กัน ถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน
ตลอดเวลาเกือบ 8 ชั่วโมงหรือถ้าเริ่มต้นตั้งแต่ออกจากบ้านจนกลับถึงบ้านรวมกว่า 10 ชั่วโมง สำหรับผมแม้ว่าจะเหนื่อย ร้อน เมื่อย หิว ฯลฯ แต่ทั้งหมดนั้นก็คุ้มค่ามากครับกับช่วงเวลาแม้จะเป็นช่วงเวลาสั้นๆ ที่ได้มีโอกาสได้เข้าสักการะสมเด็จพระสังฆราชองค์ที่ 20 ของประเทศไทย
ในฐานะของศิษย์เก่าโรงเรียนวัดราชบพิธ ผมถือว่านี่เป็นบุญอันยิ่งใหญ่ของตัวเองที่ครั้งหนึ่งได้ร่ำเรียน ศึกษาหาความรู้จากโรงเรียนแห่งนี้ โรงเรียนที่ ณ วันนี้อยู่ในการดูแล อุปถัมภ์จากองค์สมเด็จพระสังฆราชของคนไทยทุกคน
Tags: พระสงฆ์, พุทธศาสนา, ราชบพิธ, วัดราชบพิธ, ศาสนาพุทธ, สมเด็จพระมหามุนีวงศ์, สมเด็จพระสังฆราช, สังฆราช, อัมพร อมฺพโร
This entry was posted on Tuesday, February 21st, 2017 at 11:33 am and is filed under ฺ้Buddhism. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. Responses are currently closed, but you can trackback from your own site.
Comments are closed.