หลายครั้งที่อยากบอก หลายครั้งที่อยากพูด แต่ก็มีอีกมากมายหลายครั้ง ที่คิดไปเอง

ว่าเราคงคิดเหมือนกัน เราคงเข้าใจในความรู้สึกของกันและกัน ทำไมคำพูดที่ว่า แค่มองตาก็เข้าใจ

แต่ทำไม สิ่งที่เธอเข้าใจเธอคิดว่ามันกลายเป็นภาพลวงตา

หลายครั้งที่มีคำพูดที่ได้แต่คิด หลายครั้งที่คิดไว้ว่าจะพูด แต่ กลับกลัวกับคำตอบที่จะได้รับ

จน ณ วันนี้ วันที่ แม้แค่จะคิด ก็ยังไม่มีสิทธ์ที่จะได้พูดออกไป

หากวันนั้น จะไม่คิดไปเองว่า สำหรับเรา คงไม่ต้องเอ่ยออกไป

ปล่อยให้หัวใจ เข้าใจกันไปเอง

คงไม่มีวันนี้ วันที่ไม่มีใครรอรับฟัง