by ozonemag on October 27, 2009 at 8:35 pm · Filed under Uncategorized and tagged: หล่อเลี้ยงไว้๐๐ในความทรงจำ
Memories, may be beautiful and yet
what’s too painful to remember
we simply choose to forget
So it’s the laughter we will remember
whenever we remember
the way we were.

หากการที่เราพยายามวิ่งไปข้างหน้า โดยที่ไม่มีใครรออยู่
มันอาจจะทำให้เราได้รู้ว่า
หากเรายอมถอยหลังไปอีกก้าว
แล้วยังมีใครรอคอยอยู่ตรงนั้น
สิ่งไหนกันแน่ ที่แท้จริงในใจเราต้องการ
Read the rest of this entry »
by ozonemag on October 22, 2009 at 10:59 am · Filed under Uncategorized and tagged: ทางที่เลือกเดิน ๐๐my way

Ive loved, Ive laughed and cried.
Ive had my fill;
my share of losing.
And now, as tears subside,
I find it all so amusing.
^_^I did it my way.
Read the rest of this entry »
by ozonemag on October 15, 2009 at 8:00 pm · Filed under Uncategorized and tagged: สายไปไหม ที่จะให้เธอรู้
หลายครั้งที่อยากบอก หลายครั้งที่อยากพูด แต่ก็มีอีกมากมายหลายครั้ง ที่คิดไปเอง
ว่าเราคงคิดเหมือนกัน เราคงเข้าใจในความรู้สึกของกันและกัน ทำไมคำพูดที่ว่า แค่มองตาก็เข้าใจ
แต่ทำไม สิ่งที่เธอเข้าใจเธอคิดว่ามันกลายเป็นภาพลวงตา
หลายครั้งที่มีคำพูดที่ได้แต่คิด หลายครั้งที่คิดไว้ว่าจะพูด แต่ กลับกลัวกับคำตอบที่จะได้รับ
จน ณ วันนี้ วันที่ แม้แค่จะคิด ก็ยังไม่มีสิทธ์ที่จะได้พูดออกไป
หากวันนั้น จะไม่คิดไปเองว่า สำหรับเรา คงไม่ต้องเอ่ยออกไป
ปล่อยให้หัวใจ เข้าใจกันไปเอง
คงไม่มีวันนี้ วันที่ไม่มีใครรอรับฟัง

Read the rest of this entry »
by ozonemag on October 13, 2009 at 8:01 pm · Filed under Uncategorized and tagged: Only You
เป็นอีกวัน ทีใจรู้สึกอ่อนล้า ความรู้สึก ว้าเหว่ อ้างว้าง เข้ามาเป็นเพื่อนเิดินวนเวียนอยู่รอบกาย
วันนี้ ทีี่มีลมหนาว อากาศเยือกเย็น หัวใจโหยหา ถามหัวใจ ทบทวนความรู้สึก
หากไม่ใช่คนๆนี้
หากแต่เป็นคนๆนั้น ความรู้สึก จะทดแทนกันได้ไหม
จะอีกนานสักเท่าไหร่ หรือต้องรอถึงเมื่อไหร่
จะเก็บใจที่มีเธอ เก็บไว้เหมือนอย่างเดิม
จะอย่างไรก็รักเธอ ขอให้ใจอยู่เพื่อเธอ
ทั้งชีวิตที่ฉันมี…
Read the rest of this entry »
by ozonemag on October 4, 2009 at 9:16 pm · Filed under Uncategorized and tagged: ความรัก หรือ ความงมงาย

เขามีดีที่ไหนเธอ เธอจึงละเมอเพ้อถึงอยู่ร่ำไป
Read the rest of this entry »