ในยามที่ท้อแท้ ขอเพียงแค่คนหนึ่ง
จะคิดถึง และคอยห่วงใย
ในยามที่ชีวิต หม่นหมองร้องไห้
ขอเพียงมีใคร ปลอบใจสักคน
ในวันที่โลกกว้าง ความหวังให้วาด
มันขาดมันหาย ใครจะช่วยเติม
เพิ่มพลังใจ ให้ฉันได้เริ่ม
ต่อสู้อีกครั้ง บนหนทางไกล
*กำลังใจจากใครหนอ ขอเป็นทาน ให้ฝันให้ใฝ่
ให้ชีวิตได้มีแรงใจ ให้ดวงใจลุก ขึ้นโชนความหวัง
กำลังใจจากใครหนอ ขอเป็นทาน ให้ฉันได้ไหม
ดั่งหยาดฝนบนฟากฟ้าไกล ที่หยาดริน สู่ผืนดินแห้งผาก
| กำลังใจ_โฮป.mp3 |
ไม่ว่าเราจะโชคดี หรือบางทีที่ร้องไห้ ต่างคนสนใจจะฟัง
เพราะว่าในชีวิตเรื่องจริงมันต่างจากฝัน ฝันไม่เคยมีวันที่เจ็บช้ำใจ
มีผู้คนอยู่รอบกาย เหมือนไม่มีไม่เห็นใคร แต่ใจๆฉันยังมีเธอ๐๐
คืนที่ไร้แสงไฟ วันที่ใจมัวมน ขอเพียงสักคนห่วงใยกัน วันที่เสียน้ำตา วันที่ฟ้าเปลี่ยนผัน เธอก็ยังมีฉันอยู่ทั้งคน ๐๐
เธอลำบากอะไรไหม เธอสู้ไหวหรือเปล่า
อย่าลืมเล่าสู่กันฟัง เธอยังมีฉันอยู่ทั้งคน T-T
มันก็ไม่มีอะไรมากมายนักหรอก แต่จะบอกว่าโครตมหาเซ็งเลยตอนนี้
แล้วที่ยิ่งเซ็งหนักเข้าไปอีก ก็คืออีตอนที่ตัวเองเขียนเรื่องเสร็จแล้วลืมกดบันทึก แล้วก็ลืมตัวไปกด
new tab บ้าย บาย หายไปทั้งหน้าที่เขียนไว้เลย เออ ช่างหัวมันวันนี้ ไม่ค่อยมีสมาธิเท่าไหร่
เพราะว่างานมานยุ่งมาก เลยหยุดพักให้เวลากะตัวเอง โดยการ แว้ป ไปอ่านเรื่องราวต่างๆ ตาม
บ้าน blog ทั้งหลาย น่าแปลกใจ บ้านบางบ้าน เจ้าของมีแต่เรื่องเศร้าเคล้าน้ำตามาตลอด บางบ้านก็มีแต่
หนุกหนาเฮฮา แต่บางบ้านเจ้าของดุเดือดเลือดรักชาติแรงแต้ขนัดล่ะก้า
เสียงของแม่จะลอยมาย้าเตือนว่า”ได้เวลากลับบ้านแล้วใช่ไหม “กลับไปไม่มีแม่รออยู่ แต่กลิ่นดอกแก้วยังโชยมา
ความอบอุ่นยังรอคอย อยู่ตรงนั้นกับความทรงจำเดิมๆ
