บทเพลงสร้างจินตนาการ…..♥
August23
.
.
.

.
.
เมื่อวานได้ฟังเพลงลูกกรุงเก่า ๆ หลายเพลงที่เคยฟังเมื่อนานมาแล้ว
อันที่จริงล้วนแต่เป็นเพลงโปรดของแม่และพ่อ ที่เราจะได้ยินเสมอ
ตามสถานีวิทยุท้องถิ่น
.
.
ชบาเกิดปี พ.ศ. 2513 หรือถ้าเป็นปีฝรั่งก็ ค.ศ.1970 ยุคนั้นเป็นยุคที่
ชบาว่าเป็นรอยต่อแห่งยุคสมัย แห่งความเก่า แห่งความงาม แห่งความปราณีต
-ละเมียดละไม มาสู่ยุคแห่งเทคโนโลยี่ ความทันสมัย
จากยุคเกษตรกรรม-ทำมือ มาเป็น ยุคเทคโนโลยี่อุตสาหกรรม-เครื่องจักรกล
จากอะไรที่เคยช้า ๆ ยาก ๆ เหนื่อย ๆ กลายเป็น เสร็จได้เพียงลัดนิ้วมือเดียว
-ละเมียดละไม มาสู่ยุคแห่งเทคโนโลยี่ ความทันสมัย
จากยุคเกษตรกรรม-ทำมือ มาเป็น ยุคเทคโนโลยี่อุตสาหกรรม-เครื่องจักรกล
จากอะไรที่เคยช้า ๆ ยาก ๆ เหนื่อย ๆ กลายเป็น เสร็จได้เพียงลัดนิ้วมือเดียว
.
.
.
.
.
เมื่อวานอีกเช่นกันได้มีโอกาสเข้าไปฟังเพลง ในบล๊อคเพลง
ที่เขาจั่วหัวบล๊อคว่า เป็นบล๊อคเพลงอันดับ 1 ของเมืองไทย
ก็ท่าจะจริง เพราะมีคนออนไลน์ขณะนั้นกว่าละ 500 คน
ณ เวลานั้น แทบจะทั้งหมดเป็นเพลงรัก ที่ทำมาขายให้วัยรุ่น
ดนตรีไพเราะ ทันสมัย แต่ฟังดูเนื้อหาบางเพลง ก็สัมผัสรู้ถึง
ความเสื่อมแห่งสังคมไทย, ศีลธรรม ตามกาลเวลา
ยุคสมัย ที่เปลี่ยนไป .. เพราะอะไร ?
.
.
เพราะคนไทย ถูกมอมเมาด้วยค่านิยม “เห็นขี้ดีกว่าไส้”
คือ ของไทยมันเชย ไม่ทันสมัย เก่า โบราณ คร่ำครึ บ้านนอก
แต่แบบฝรั่ง มันเท่ห์ เก๋ ดูดี มีระดับ
.
.
ขณะที่ฝรั่งต่างชาติ ทึ่ง! ในภูมิปัญญา ความปราณีตงดงาม
ตามแบบไทย ความละเมียดละไม อ่อนช้อย เต็มไปด้วยศิลปะ
อันหาไม่ได้ในชาติอื่นใดในโลก ที่แสดงถึงรากเหง้าประวัติศาสตร์
ที่มาอันยาวนาน
.
.
.
.
.
ได้มีโอกาสไปทำ playlist ชุดนี้เมื่อวานนี้เอง เป็นเพลงที่ชบา
ได้ฟังเสมอในยุคสมัยวัยเด็ก ก็คิดขึ้นมาได้ว่า นี่เป็นสิ่งหนึ่ง
ที่ช่วยสร้างสรรค์จินตนาการวัยเด็กของเรา จนเติบโตมาเป็นชบา
ทุกวันนี้ เป็นสิ่งที่ทำให้เรารู้จักคุณค่าของความงาม ศิลปะ
และความเป็นไทย
.
.
และเพลงไทยอันไพเราะนี่เอง ที่จะเป็นหนึ่งในเครื่องมือ
ที่จะสามารถรักษาความเป็นไทย และประเทศไทยเอาไว้ได้
ให้พ้นจากความหายนะวิบัติ
.
.
.

.
ภาพ : ดอกหญ้า ท้องฟ้า นา ณ ดอยรายปลายฟ้า เชียงราย
3-12-2554 by chaba2550
.
.
.
ขอบคุณ ..
.
ครูเพลงโบราณ ที่แต่งเพลงที่ไพเราะทั้งเนื้อหาและท่วงทำนอง
และนักร้องสุดยอดของเมืองไทยทุกท่าน ที่ได้บันทึกช่วงเวลาทอง
ของแต่ละท่านเก็บไว้ในกาลเวลา ให้งดงามสุนทรีย์ไปชั่วกาล…
.
.
.
อ้าว ! บทเพลงสร้างจินตนาการ
พี่ชวนออกนอกเรื่องเป็นมะอึกไปได้ อิอิ ..
xxx
สวัสดีค่ะ oldsongs น้องชบา
นำอาหารปื้นบ้านมาปัน น่ารัมแต้นะเจ้า ^^
….
คุณยายพี่ก็เคยใส่บ่ะแข่นในลาบหมูแบบเหนือที่เอาไปผัดใส่น้ำพริกลาบ ทานกับผัก กับแคปค่ะ พี่ทำน้ำพริกไม่เป็นต้องซื้อเปิ้น ที่ อตก.มีขาย
ขอบคุณแวะมาทักทาย อากาศแปรปรวนรักษาสุขภาพค่ะ xxx
กิ๋นยำหน่อไม้ ต้องกินหน้าฝนนี้แหละเจ้า
นอกจากยำใส่น้ำปู๋ คนเมืองก็ชอบกิ๋นบ่ะข่วง บ่ะแคว่น
มันเผ็ด ๆ ซ่า ๆ หอม ขับลม กิ๋นแล้วสบายต้อง
แก้ปวดเมื่อยจากการกิ๋นหน่อไม้เจ้า (น้ำเดาเอา
เพราะกินแล้วเรอดี ) แล้วรสชาดก็เข้ากั๋นได้ดีตวยเจ้า
หน่อไม้ต้ม กิ๋นหน้าอื่น ก็จะเจอแต่หน่อไม้ต้มอัดปี๊บ
แถมราคาแพง เสี่ยงสารตะกั่วอีกต่างหาก
มะข่วง, ลำไย
ผักกาดจ้อน หรือผักกวางตุ้ง ช่วงนี้ก็มีผ้อง แต่จะมีนักช่วงหน้าหนาว จำพวกผักกาด กะหล่ำปลี คะน้า บล๊อคโคลี่
กินช่วงหน้าหนาวจะปลอดภัยกว่า เพราะเป็นฤดูของผักจำพวกนี้เจ้า
สรุปแล้ว กินอาหารผักต๋ามฤดู ดีที่สุด นอกจากจะปลอดภัยกว่า
ก็ยังมีราคาที่ถูก และรสชาดดีตวยเจ้า
เจียงฮายต๋อนเจ้า ๆ เริ่มหนาวเย็น ฝนตกน้อยลง จะมีผ่องก็ต๊กสุย ๆ
วันนี้ลมหนาวมาจอยแล้ว ใบมะยมหล่นร่วง
เสียดายเอากล้องไปถ่ายบ่ตัน ได้แต่บันทึกเก็บไว้ในใจ๋ก็ปอละเจ้า ปี้อเธนาส์สบายดีเนาะเจ้า :))
ว่าแตหน่อหน้าฝนนี่ .. ยำรัมก่เจ้า
ปี้เห็นแล้วอยากได้น้ำปู๋มา
ขอบคุณมาเยี่ยมกัน..สบายดรทุกวันน้า..
มาทานผักกาดจอเนอาะ
xxx
ชื่อเรื่องของน้องชบา บทเพลงสร้างจินตนาการ
ปี๊เคยฟังคุณโสภณเปิ้นพูด วันดีจะเอามาแบ่งปันกันในบล็อกเจ้า
คิดถึงจ๊า๊ดนัก ..
ปี้กึ๊ดเติงเสมอเจ๊า…เลิกชุมนุมเลยบ่ได้ยินเสียงเพลงปี๊แมนที่มาชุมนุมตวยกัน..
แม่พี่ที่จากไปแล้วก็ชอบจ๊ดเพลง ฮ้องเพลงนัก ป่วยๆยังม่วยร้องได้ดีนัก .. ปี้เลยเอา CD เพลงที่ท่านชอบมาฟังและเก็บไว้เป็นที่ระลึก
…
ว่าแต่เจียงฮายฝนนักไหมน้องปี๊ ? กรุงเทพตกทุกวัน เห็นหน่อหน้าฝนที่นำมาฝากแล้วอยากทำยำหน่อใส่น้ำปู๋นักจ้า
xxx
ขอบคุณพี่อเธนาส์เจ้า ตี้แวะมาส่งความกึ๊ดเติงหา :))
เพลงมนต์เมืองเหนือ ก็เป็นเพลงที่ดังมากในสมัยนั้น พ่อชอบทูล ทองใจมาก
แต่แม่จะชอบร้องเพลงพวกนี้ให้ลูกฟัง ถ้ามีเพลงใหม่ ๆ ออกมา แม่จะเอาสมุด
มาคอยจดเนื้อเพลง ต้องจดข้าม ๆ ไป พอวิทยุเปิดเพลงพวกนี้อีก แม่ก็จะเอาสมุดมาจด
ตรงที่จดไม่ทัน แม่จึงมีเนื้อเพลง เพลงใหม่ ๆ มาร้องก่อนใครเพื่อน
และมักมีคนมาขอจดเนื้อเพลงจากแม่เสมอ ๆ เลยค่ะพี่อเธนาส์ แม่น่ารัก
และปลูกฝังนิสัยรักการให้การแบ่งปันให้ลูก ๆ ค่ะ..
คุณกุ้งฯ ร้องเพลงนี้ได้ละเมียดละไม เสียดายคุณกุ้งจริง ๆ ที่อายุสั้น
ไม่งั้นได้ยินผลงานเพราะ ๆ อีกหลายชุดเชียว ขอบคุณที่แบ่งปันนะคะ..
เลยเอาดอกจำปาที่บ้านย่ามาฝากค่ะ.. :))
เปิ้นฮ้องว่า ดัชนีชี้วัดความสุ๊ขของคนบะเก่า มีสูงกว่าสมัยบะเดี่ยวเจ้าคุณเซป
คนตะก่อนเปิ้นก็บ่เอาเงินเป๋นเรื่องหลักเป๋นตั๋วสำคัญเจ้า แต่เปิ้นแต่งผลงาน
จากการสะท้อนอารมณ์ ความฮู้สึก สภาพชีวิตสิ่งแวดล้อม ออกมาเป๋นบทเพลง
สมัยก่อนธรรมชาติยังบ่ถูกทำลายไปนัก คนอยู่กั๊บธรรมชาติงาม ๆ
เปิ้นก็ได้แต่งเพลงดี ๆ ม่วน ๆ ม่วนทั้งเนื้อเพลง ทั้งดนตรี
คนฮ้องเปิ้นก็คัดเอาแต่เสียงดี ๆ ก๋ารฮ้องก็ตั้งใจ๋ฮ้อง ก็เลยมีผลงานดี ๆ
อยู่เป๋นอมตะหื้อเฮาได้ฟังมาจ๋นบ่ะเดี่ยวจะไดหล่ะเจ้า :))
เดิมทูล ทองใจ แต่ดนตรรุ่นหลังทำให้เนื้อเพลงเพราะยิ่งขึ้นค่ะ
xxx
xxx
บทเพลงเก่ายุคปีที่ชบาเกิด พี่ก็ยังเป็นเด็กน้อยอยู่
แต่จำได้แทบทุกบทเพลง ถ้อยคำไพเราะ
คุณแม่ชอบร้องค่ะ
บางเพลงเก่ามากหาฟังไม่ได้แล้ว แต่เนื้อเพลงยังติดอยู่ในความทรงจำ
แม้เวลาจะนานมากค่ะ
ขอบคุณและคิดถึงนะคะ xxx
xxx
:)))
โตยคุณชบามาฟังเพลงเก่าเจ๊า
ฟังแล้วก็กึ๊ดเตองหาบ้านขะหนาด ฮ่ะๆๆๆ
ม่ะเดี๋ยวนี้ ตางฝาหรั่งเปิ้นก็มั่กเอาเพลงเก่ามาฮ้องกั๋นเจ๊า
บางกลุ่มถึงกับตั้งวง ฮ้องกั๋นเป๋นเรื่องเป๋นราว เสื้อผ้าหน้าผมก็ไปหมดเจ๊า
ข้าเจ้าบ่แน่ใจ๋ว่า เพราะกลุ่มคนฟังกระเป๋าหนักสามารถซื้อตั๋วแปงๆเข้าไปรำลึกความหลัง(กลุ่มเบบี้บูม) ก๊ะว่า หมู่เขาหลงใหลของเก่ากั๋นแต้ๆ
แต่จ่ะว่าไป ความจริงอย่างหนึ่งก็คือ สมัยก่อนปู๊น คุณภาพชีวิตคนมีนักกว่าม่ะเดี่ยวเนาะเจ๊า เปิ้นถึงได้ปั้นได้แป๋งผลงานดีๆมีความสุขสมกับตี้ได้เป็นมนุษย์มนาฝากเอาไว้
ขอบคุณคุณชบาหลายๆเจ๊า