เมื่อคลิปหมาถูกลวกน้ำร้อนทั้งเป็นเพื่อนำมาเป็นอาหารถูกเผยแพร่ออกไป   ได้สร้างความไม่พอใจให้แก่คนรักน้องหมาเป็นอย่างมาก   ต่างวิพากษ์วิจารณ์กันว่าทำไมมนุษย์ซึ่งได้ชื่อว่าเป็นสัตว์ประเสริฐถึงได้ทำกับสัตว์เดรัจฉานอย่างทารุณโหดร้ายเช่นนี้                ดิฉันเองก็รักและเอ็นดูหมาเช่นกัน     เมื่อเห็นลูกหมาตัวอ้วนน่ารักน่าชัง  วิ่งส่ายหางดุ๊กดิ๊ก  ก็อยากจะเข้าไปกอดมันยิ่งกว่าทารกมนุษย์ตัวน้อยซะอีก     ดิฉันคิดว่าหมาเป็นสัตว์น่ารักที่ไม่น่าจะเป็นอาหารของมนุษย์เลยเพราะ              1. หมามีความจงรักภักดีต่อเจ้าของ   มีความซื่อสัตย์อย่างไม่ผันแปร    แม้บางครั้งที่มันดื้อ  มันซน  แล้วเจ้าของลงโทษ  มันก็ยังคงรักและภักดีต่อเจ้าของ   นัยน์ตาคู่นั้นของเจ้าสี่ขาดูน่าสงสารและดูอ่อนน้อมถ่อมตนต่อเจ้าของเสมอ              2. หมาเป็นสัตว์ที่มีประโยชน์   คือ   ช่วยเฝ้าบ้าน    ทำให้บ้านดูมีชีวิตชีวา ไม่เงียบเหงา   บ้านไหนที่มีแต่คนเฒ่าคนแก่อยู่ลำพัง  ก็ได้อาศัยหมาเป็นเพื่อน    คุยกับมันบ้าง   ลูบหัวลูบหางมันบ้าง   พอให้หายเหงา              3. หมาเป็นสัตว์ที่ช่วยเติมเต็มทางด้านจิตใจให้แก่คนที่ไม่มีลูก     หลายคนที่ไม่มีหรือยังไม่มีลูก   ก็หาหมามาเลี้ยงเป็นลูก   ซึ่งเลี้ยงง่ายไม่ซับซ้อนเหมือนลูกคน     พวกเขารักหมาและเลี้ยงดูมันอย่างดีและหมาก็รักและซื่อสัตย์ต่อพวกเขา   เป็นการสร้างความสุขให้แก่กันและกัน              4. หมาเป็นสัตว์ที่ค่อนข้างฉลาด   เคยมีหมาบางตัวที่ช่วยชีวิตคนไว้ได้   และคนสามารถฝึกหมาให้ช่วยงานของตำรวจได้   เช่น   การตรวจจับยาเสพติด   หรือค้นหาคนที่ติดอยู่ในซากตึก ฯลฯ   หรือนำมาฝึกในการช่วยบำบัดจิตใจของคนไข้ในโรงพยาบาล           สรุปก็คือ หมาเป็นสัตว์ที่มีความดีอยู่ในตัวและเป็นสัตว์ที่มีประโยชน์     ไม่สมควรที่จะถูกทารุณกรรมหมาหรือนำหมามาเป็นอาหาร              ในทางพุทธศาสนา    วิญญานทั้งหลายเวียนว่ายตายเกิดกันมาหลายภพหลายชาติ     […]

       เมื่อเร็ว ๆ นี้มีข่าวที่นำเสนอเรื่องหมู่บ้านแห่งหนึ่งมีตัวเหี้ยวิ่งเเพ่นพ่านไปหมดทั้งบนบกและในน้ำ    เมื่อนักข่าวสอบถามชาวบ้านก็ได้ความว่า   ในบริเวณหมู่บ้านนี้มีตังเหี้ยมาอาศัยอยู่หลายตัวโดยที่ชาวบ้านก็มิได้รังเกียจรังงอนแต่ประการใด   และนั่งมองดูตัวเหี้ยกันอย่างเพลิดเพลินใจ    บ้างก็โยนพวกเนื้อสัตว์ไปให้มันกิน   ฝ่ายตัวเหี้ยนั้นเล่าก็ไม่ได้ทำร้ายคน เรียกว่า  คนก็อยู่ส่วนคน  เหี้ยก็อยู่ส่วนเหี้ย   ต่างฝ่ายต่างอยู่โดยไม่ทำร้ายกัน   แต่ถ้าคนเข้าไปใกล้ๆ  เหี้ยจะกลัวคน     เพราะนั่นเป็นธรรมชาติของมัน          ภาพที่ปรากฏในข่าวเป็นภาพตัวเหี้ยขนาดเขื่อง  บ้างอยู่บนบก  บ้างแหวกว่ายอยู่ในสายธาร   ซึ่งคาดว่าพวกมันจะอย่ในหมู่บ้านแห่งนี้ไปอีกนานตราบใดที่มนุษย์ไม่ไปทำร้ายมัน          ช่างดูเป็นตัวเหี้ยที่มีความสุขซะเหลือเกิน  และต่างกับตัวเหี้ยที่ผู้เขียนเคยเห็นอย่างสิ้นเชิง    มันเป็นตัวเหี้ยลายดอกขนาดยักษ์ที่ถูกกักขังอยู่ในตู้กระจกในสวนสัตว์เดียวกับเจ้ากอริลล่าบัวน้อย       ซึ่งเมื่อได้ไปเห็นคราใดต้องสลดหดหู่ใจทุกทีด้วยเหี้ยลายดอกตัวนั้นถูกกักขังในตู้กระแจกอันคับแคบไม่เห็นเดิอนเห็นตะวันมาเป็นแรมปี  และมันมีท่าทีดิ้นรนหาทางออกอยู่ตลอดเวลา     จนเป็นที่กังขาของผู้เขียนว่าเหตุใดมนุษย์ถึงทำกับเพื่อนร่วมโลกได้เพียงนี้     ไม่เพียงตัวเหี้ยเท่านั้น  สัตว์อื่นๆ อีกหลากชนิดหลายตัวก็โดนกักขังในที่อันคับแคบในสวนสัตว์แห่งนี้เช่นกัน    นี่มันนรกหรืออย่างไร?          มนุษย์บางคนเอาสัตว์มาขังไว้ในกรงแล้วบอกว่าตัวเองเป็นคนรักสัตว์    เช่น   เอานกกรงหัวจุกมาขังไว้ในกรงให้หมดอิสรภาพ    จนมันบินไปไหนไม่ได้เลย  ได้แต่เดินเวียนวนอยู่ในกรงอย่างทุกข์ทรมาน    อย่างนี้เรียกว่ารักสัตว์เช่นนั้นหรือ ?   ในกรณีสวนสัตว์ย่านฝั่งธนฯแห่งนี้ก็เช่นกัน   คนที่มีสามัญสำนึกก็พอจะมองออกว่าสัตว์ที่นี่ไม่มีความสุขเลย            ถ้าเราไม่ช่วยสัตว์เหล่านี้ให้ได้รับอิสรภาพ     (ซึ่งไม่จำเป็นต้องเอาไปปล่อยเข้าป่า  เพียงแต่นำพวกมันออกจากที่จองจำไปสู่ที่ที่กว้างขวางกว่า  และมีสภาพเป็นธรรมชาติ)    ยิ่งเนิ่นนานไปพวกมันก็ยิ่งทุกข์ทรมานมากขึ้นเท่านั้น         ในขณะที่มนุษย์สุขสำราญบานใจ   ได้ท่องเที่ยวไปในที่ใด ๆ ตามแต่ใจต้องการในขณะที่สัตว์จำนวนหนึ่งซึ่งเป็นเพื่อนร่วมโลกถูกขังให้หมดอิสรภาพอย่างทารุณกรรมในสวนสัตว์ลอยฟ้าแห่งนี้     มันยุติธรรมไหม?   ******************************