จดหมายถึงตุ้ม ฉบับที่ 5
ตุ้มเพื่อนรัก
สังคมที่ไม่สงบสุขในทุกวันนี้ ก็เพราะคนมีความโลภ โกรธ หลง โลภอยากได้ทรัพย์สิน เงินทอง อันเนื่องมาจากค่านิยมในวัตถุ มีความฟุ้งเฟ้อเห่อเหิม ใช้เงินจนเกินฐานะ จมไม่ลง หลงมัวเมาในอำนาจ มีการใช้เงินซื้อทุกอย่างเพื่อให้ได้มาซึ่งอำนาจ และให้คนอื่นทำในสิ่งที่ตนต้องการ จึงต้องแสวงหาเงินทองเพื่อสร้างความร่ำรวยด้วยวิธีต่างๆ แม้วิธีนั้นจะต้องคดโกงมาก็ตาม
คนลักษณะนี้มักเป็นคนหลงตัวเอง หลงอำนาจ มีคนชังมากกว่าคนชอบ ด้วยเหตุที่เขาใช้เงินสร้างสัมพันธ์กับผู้อื่นมากกว่าใช้ใจ ในขณะที่เขายังมีอำนาจวาสนาอยู่ก็จะมีคนที่รับเงินจากเขาคอยเอาอกเอาใจหรือยอมรับใช้ประดุจดุจทาสผู้ซื่อสัตย์ แม้จะถูกกดขี่หรือถูกใช้ให้ทำความชั่วก็ยอม จนไม่เหลือศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์อีกต่อไป ด้วยมัวเมาอยู่ในอำนาจของเงินตราและยศศักดิ์ที่โดนประเคนให้ จนเกิดภาวะที่เรียกว่าใช้เงินเป็นตัวตั้งมากกว่าความดี
คนลักษณะนี้มักเอาเงินภาษีของปชช.ที่หามาด้วยความสุจริตและเหนื่อยยากกว่าจะได้เงินร้อยเงินพัน เอาไปใช้อย่างฟุ่มเฟือยและไม่ซื่อสัตย์สุจริตมีการโกงกินกันมหาศาล ถือว่าเป็นคนบาปหนา
ตุ้มเพื่อนรัก ถ้าเราจ้างใครซักคนมาทำความสะอาดบ้าน แต่คน ๆ นั้นกลับทำบ้านเราไม่สะอาดเท่าที่ควร แต่เราก็ยังให้อภัยและให้เขาทำความสะอาดต่อไป ซึ่งเขาเองก็ทำทีว่าเขาทำได้และเป็นคนทำความสะอาดที่ดีได้ ทั้ง ๆ ที่เขาทำไม่ได้ นั่นหมายถึงเขากำลังโกหกเราและคนในบ้านของเราเพื่อหวังผลประโยชน์บางอย่าง ในที่สุดเขาก็ทำบ้านของเราเละเทะไปหมด กระนั้นพอเราไล่เขาไป เขาก็ยังแสร้งว่าเขายังทำงานในหน้าที่ได้โดยไม่มีสำนึก ไม่มีความละอาย และหวังเพียงผลประโยชน์ส่วนตน นั่นคือตัวอย่างหนึ่งของความไม่ซื่อสัตย์ ความไม่รู้จักละอาย
และในความเป็นจริง ความไม่ซื่อสัตย์ของคนกลุ่มหนึ่งที่เอาเงินภาษีของมวลมหาประชาชน ซึ่งเขาหามาอย่างเหนื่อยยาก ไปใช้ก่อกรรมทำเข็ญแล้วยังไม่ละอาย ไม่รู้สำนึก ยังมีหน้าที่จะอยู่ใช้เงินภาษีของประชาชนอย่างไม่ทกสะท้าน ทำให้สังคมไทยต้องเดือดร้อนวุ่นวายในขณะนี้
คนดีเกิดมาเพื่อทำให้โลกอยู่เย็นเป็นสุข แต่คนชั่วทำให้โลกร้อนเป็นไฟ นั่นคือความแตกต่างระหว่างคนดีกับคนชั่ว การที่มวลมหาประชาชนออกมาชุมนุมกันเป็นล้าน ๆ นั่นคือมีคนจำนวนหนึ่งสุมไฟใส่ประเทศไทย ด้วยการโกงกิน ทุจริต คอรัปชั่น หลงมัวเมาในอำนาจและเงินตรา จนทำชั่วได้ทุกอย่างทั้งการโกหก การลุแก่อำนาจและพยายามรักษาอำนาจของตัวเองมากกว่าผลประโยชน์ของประเทศชาติและประชาชน พยายามทำผิดให้เป็นถูก แสวงหาผลประโยชน์ให้ตนและพวกพ้อง หมิ่นสถาบัน อกตัญญูต่อแผ่นดินเกิด ไม่มีคุณธรรมจริยธรรม ขาดความละอาย ไร้สำนึก จนในที่สุดประชาชนอดรนทนกันไม่ไหวจึงลุกขึ้นมาต่อต้านความชั่วร้าย ถึงกระนั้นเมื่อประชาชนออกมากันหลายล้านคนเพื่อชุมนุมกันขับไล่คนชั่ว พวกเขาก็หาได้สำนึกไม่
ตุ้มเพื่อนรัก การโดนคนเลวด่าเรามันไม่ร้ายเท่าคนดีด่าเรา ถ้าฉันโดนคนดีมีสติปัญญาเขาด่า เขาไล่ทุกวันอย่างนี้ คงต้องกลับมาพิจารณาตัวเองแล้วก็ลาออกจากงานที่ทำด้วยความละอาย
เอาหล่ะคุยกับตุ้มมานานพอสมควรแล้ว สุดท้ายนี้ฉันอยากจะบอกว่า คนบางคนที่ถูกยกย่องว่าเก่ง กล้า แท้จริงแล้วเขาไม่ได้เก่ง กล้า สิ่งเลว ๆ ที่เขาทำทุกอย่าง มวลมหาปชช.ก็ทำได้แต่เขาไม่ทำเพราะ”มีความละอาย”
คนเราเกิดมาทั้งทีแล้วมีความเห็นผิดเป็นชอบ ปล่อยให้กิเลสตัณหา คือความโลภ โกรธ หลง เข้าครอบงำ ลุ่มหลงในลาภยศสรรเสริญ อำนาจ เงินตรา ปล่อยให้ความฟุ้งเฟ้อ ความสำราญบานใจต่างๆ เข้าครอบงำ ถือว่าชีวิตของคน ๆ นั้นเป็นหมัน นับว่าเสียชาติเกิด!
***********************************