ย่ำไปตามรอยฝัน

สวัสดี…Mblog โฉมใหม่

 สวัสดีค่ะ Mblog โฉมใหม่

ดีใจจังที่เห็นความเปลี่ยนแปลงที่นี่ เพราะนั่นหมายถึง ที่นี่ยังให้ความสนใจกับพื้นที่ตรงนี้อยู่ 🙂

วันนี้ลีลาว่าจะดีรู้สึกดีใจ ที่บังเอิญผ่านมาพบกับ Mblog โฉมใหม่ อยากจะเขียนอะไรๆ ให้หายคิดถึง แต่ก็ยังไม่มีเวลาพอ ก็เลยขออวดภาพเลอะเทอะๆ ที่วาดเองกับมือ ที่แสนจะภูมิใจในความสามารถอันน้อยนิดของตัวเอง อิอิ

แล้วจะแวะมาใหม่นะคะ Mblog โฉมใหม่ ไฉไลกว่าเดิม 🙂

Leelawadee2u

ส่งคำทักทาย…ถึงสายลมหนาว

สวัสดีจ้ะลมหนาว…

สายลมหนาวรู้มั้ยจ๊ะ

ฉันเฝ้าคอย….คอยสายลมหนาวให้โบกโชยมากระทบผิวกายฉันอยู่นาน…สองนาน

…และแล้วลมหนาวก็พัดผ่านมาโลมไล้ผิวกายของฉันให้รู้สึกเย็นยะเยือก…จนได้

ในที่สุด….ฉันก็ได้สมหวังกับการรอคอยสายลมหนาวสักที

ขอบคุณสายลมหนาวที่พัดผ่านมาในปีนี้ แม้มันจะประเดี๋ยวประด๋าว

อีกไม่นานก็คลายหนาวแล้ว…

…แต่ยังได้สัมผัสถึงความรู้สึกหนาว…แค่นี้ก็พอใจแล้วล่ะ

Read the rest of this entry »

ทำด้วยหัวใจ(ลูก) ให้ด้วยรัก(แม่)

ครั้งแรกที่แอบใส่เนื้อมะพร้าวลงไปในเนื้อเค้ก ^^

ฉันรักเธอ…

ฉันรักเธอ…เทียบเท่าแผ่นฟ้า

…ที่โอบล้อมผืนพสุธากว้างไกล

…ที่ปกคลุมมหาสมุทรเอาไว้

มันยิ่งใหญ่พอไหม…คนดี

Read the rest of this entry »

ทำ(ดี)แล้วติดใจ ทำ(ดี)กันใหม่…มั้ย?

สวัสดีปีใหม่ทุกท่านนะคะ

ปีใหม่มาถึงแล้ว โครงการใหม่ก็ควรจะมีได้แล้วนะเนี่ย อิอิ

ตอนนี้กำลังริเริ่มโครงการปันน้ำใจอีกครั้ง

…แต่อยู่ในระหว่างเสาะหากลุ่มเล็กๆ ทีกำลังขาดแคลนค่ะ

เนื่องด้วย พวกเราอยากสนองตอบความต้องการของพวกเค้าให้ได้มากที่สุด

….เท่าที่กำลังของพวกเราจะทำได้ค่ะ

หากใครสนใจ ร่วมโครงการกับเรา ก็ยกมือ และลงชื่อกันไว้ได้นะคะ

ทุกท่านสามารถกรอกอีเมล์ไว้ในคอมเม้นต์ได้นะคะ

หากคืบหน้าอย่างไร จะแจ้งให้ทราบทั่วกันอีกครั้งค่ะ

ขอบคุณสำหรับทุกท่านค่ะ

ทุกท่านสามารถเยี่ยมชมโครงการที่พวกเราทำไว้ในปีที่แล้วที่ด้านล่างได้เลยค่ะ

🙂

Read the rest of this entry »

จากหัวใจของแม่…แม้จะเป็นแค่แม่ของหมา

พรุ่งนี้เป็นวันแม่ ในฐานะของความเป็นลูก วันแม่เป็นวันที่ลูกจะกลับไปรำลึกถึงพระคุณแม่ ด้วยการกราบตักแม่พร้อมดอกมะลิ…

พรุ่งนี้เป็นวันแม่ ในฐานะของความเป็นแม่ หัวใจของความเป็นแม่ที่มีความรักต่อลูกหมาตัวหนึ่ง กลับต้องผจญกับความรู้สึก หัวใจกำลังแตกสลาย…

Read the rest of this entry »

Slow Life @ My Little Home (2)

…ได้เวลาอีกแล้ว สำหรับการหันหลังให้กับป่าคอนกรีตในเมืองหลวง เพื่อมุ่งหน้ากลับไปใช้ชีวิตที่เนิบช้าในป่าดงพงหญ้า ณ บ้านหลังน้อยๆ ที่นอกจากจะเป็น “บ้านนี้ยังมีรัก” แล้ว ยังเป็น “บ้านนี้ยังมีป่า”…รออยู่ด้วยนะ และป่าเล็กๆ ผืนนี้ ก็มีเรื่องราวที่น่าค้นหาอีกมากมายค่ะ ลองตามเข้ามาค้นหาด้วยกันสิคะ…

อ่านต่อคลิก: http://mblog.manager.co.th/leelawadee2u/Slow-Life-My-Little-Home-2/

Read the rest of this entry »

Slow Life @ My Little Home (1)

…สุดสัปดาห์นี้ ได้กลับบ้าน กลับไปยังบ้านหลังเล็กๆ แม้บ้านจะหลังเล็ก แต่มันก็เต็มเปี่ยมไปด้วยความอบอุ่น บ้านหลังเล็กๆ แต่มีพื้นที่สวนกว้างขวางพอให้ใช้ชีวิตไปอย่างเนิบช้า ไม่เร่งไม่รีบ แม้แต่จะทำอาหารสักมื้อ ก็หาเอาในละแวกสวน ค่อยๆ หา ค่อยๆ เก็บ ไม่เร่ง ไม่รีบ ซึ่งต่างจากวันธรรมดาที่ต้องทำหน้าที่รับจ้างมืออาชีพ ที่ต้องเร่ง และรีบไปกับเวลาที่แสนมีค่าของแต่ละวัน…

อ่านต่อคลิก: http://mblog.manager.co.th/leelawadee2u/Slow-Life-My-Little-Home-1/

Read the rest of this entry »

ชุมชนเข้มแข็ง…จากสายตาของฉัน

….ความเข้มแข็งของชุมชน เป็นคำที่ดูดีมากหากทำได้อย่างที่พูด แต่ส่วนใหญ่ ไม่ได้เป็นอย่างนั้น เพราะผู้นำชุมชนมักขาดความรู้ความสามารถ และขาดจิตวิญญาณของความพอเพียง!

Read the rest of this entry »

จดหมายจากกระต่ายน้อย…ถึงดวงจันทร์ ในวันที่คิดถึง

กลางค่ำคืนที่มืดมิดอับแสงไฟนีออนของบ้านนอกสมัยก่อนกว่า 30 ปีที่แล้ว ใต้แสงเงาของดวงจันทร์กลมโต แสงของจันทร์ส่องลอดผ่านประตูบ้านเข้ามาอาบรดดั่งสปอร์ตไลท์ฉายที่เรือนร่างของผุ้ชายคนหนึ่งนั่งห้อยขาแกว่งไกวไปพร้อมๆ กันกับร่างของเด็กน้อยที่ห้อยโหนโยนตัวไปพร้อมๆ กันกับเสียงเพลงที่มีเนื้อร้องสั้นๆ ซ้ำไปซ้ำมา

…โยกเยกเอย…น้ำท่วมเมฆ กระต่ายลอยคอ หมาหางงอ…กอดคอโยกเยก

โยกเยกเอย…น้ำท่วมเมฆ กระต่ายลอยคอ หมาหางงอ…กอดคอโยกเยก…

…เสียงของพ่อแว่วกลับมาดังก้องอยู่ในหูของฉันอีกครั้ง เสียงร้องเพลงขับกล่อมของพ่อเวลาหยอกเย้าลูกๆ ขณะพ่อนั่งอยู่บนเตียง ห้อยสองขาลงเป็นแนวดิ่งลงพื้น มีลูกๆ และหลานตัวน้อยๆ ที่เข้าคิวรอนั่งลงบนสองเท้าของพ่อ หรือลุงที่รองรับน้ำหนักตัวของลูกหลาน แต่ละคน สองแขนของพ่อ พยุงสองแขนของลูกพร้อมกันกับการกวัดแก่งเท้าไปตามแรงเหวี่ยงขึ้น และลง …บางจังหวะสูงให้ได้รู้สึกเสียววาบที่ท้องน้อย บางจังหวะแกล้งลงต่ำให้เหมือนกับจะหลุดลอยลงบนพื้นด้านล่าง พร้อมๆ กับเสียงขับกล่อม…

…โยกเยกเอย…น้ำท่วมเมฆ กระต่ายลอยคอ หมาหางงอ…กอดคอโยกเยก…

…

ช่วงเวลาแห่งความสุขย้อนกลับมาอีกครั้งในความทรงจำ ภาพกระต่ายในดวงจันทร์หวนมาฉายซ้ำในห้วงคำนึง คิดถึงพ่อ…คิดถึงดวงจันทร์ของฉันอีกครา

วันนี้ ฉันตัดสินใจเขียนจดหมายถึงดวงจันทร์ของฉันอีกครั้ง…ซึ่งดวงจันทร์ดวงนี้ เป็นดวงจันทร์ในดวงใจของฉันตลอดมา…

Read the rest of this entry »

เพราะฉะนั้น…จึงอยากตัดสินใจ

ถ้าฉันนั้นทุกข์ แล้วใครจะทุกข์ด้วย

ถ้าฉันมอดม้วย แล้วใครจะเสียใจ

ถ้าฉันโชคร้าย ผู้ใดจะเห็นใจ

ความรัก ความสนใจ มีบ้างไหม โปรดแบ่งปัน

เพราะฉะนั้น ฉันจึงทระนง ในศักดิ์ของตน ไม่สนใจใคร

ใครเล่า จะมาเห็นใจ อย่างจริงใจ กว่าใจตนเอง

เพราะฉะนั้น ฉันจึงทระนง ในศักดิ์ของตน ไม่สนใจใคร

ใครเล่า จะมาสนใจ อย่างจริงใจ กว่าใจตนเอง

…

Read the rest of this entry »