Dec 09 2008
.. สิ่งที่พันธมิตร ยังคงต้องสู้ต่อ..??
หายไป 2 วัน ไปเจอกับคำถาม ที่ทำให้รู้สึกว่า การต่อสู้ของพันธมิตร
มันช่างเป็นสิ่งที่น่าเหน็ดเหนื่อยทดท้อ โดยเฉพาะ ต่อสู้กับ
“ความไม่รู้ ของผู้คนในสังคม”
วันก่อนหลังจากโพสบล๊อคล่าสุด แล้วไปส่งของในเมือง
ก็เจอกับคำถาม และคำต่อว่า ที่ฟังแล้ว เหมือนกับนักมวยที่ยังไม่ทันตั้งหลักบนเวทีเลย
ก็โดนหมัดแย็บ หมัดฮุก ศอก เท้า เข่า หมัดเป็นชุดใหญ่ ๆ อย่างจัง เต็มหน้า เต็มตัว…
กว่าจะตั้งหลักได้ ก็เล่นเอาเจ็บหัวใจจี๊ด ๆ เลือดขึ้นหน้านิดหน่อย
(คิคิ..แต่ก็ดี หน้าจะได้ไม่ซีดเกินไป) เรียกว่า ขาดทุนเสียมาดไปนิดหน่อยนะคะ..
ก็เล่นเอาเป๋ไปจนไม่รู้จะตั้งหลักอัพบล๊อคใหม่อีท่าไหน ??
เรื่่องนั้นก็ขอติดไว้ก่อน (รู้สึกจะติดไว้หลายเรื่่่องแล้ว คิคิ.. ตามอารมณ์เจ้าของบล๊อค )
แต่วันนี้สิ ใหม่ ๆ หมาด ๆ เจอกลอนบทนี้แล้วมันจี๊ด…
เลยต้องไปนั่่งคีย์นั่งเล่ายาว ๆ ด้วยความอดทนและข่มใจ
ต้องขออภัยหาวันนี้ บล๊อคนี้ จะเต็มไปด้วย ตัวหนังสือ ซะเป็นส่วนใหญ่
แต่มันก็ออกมาจากใจ จากสมอง ความเข้าใจ บนฐานข้อมูล และความเป็นไปได้
ขอบคุณทุกท่านที่่่ อดทนอ่าน และเชิญแสดงความคิดเห็นตามอัฌยาศัย
🙂
