บันทึกการเดินทางไปพบไก่ แมลงสาบ – ตอนจบ จากมื้อเที่ยง-ออฟโรดไร่องุ่น-มื้อเย็นริมทะเลพัทยา ชลบุรี เมื
หลวงพ่อพระใส วัดโพธิ์ชัย หนองคายที่เขาได้มาหลายองค์ มอบให้นายบอน 1 องค์
แม้จะได้พระมาเยอะ แต่คุณไก่ก็เลือกที่จะมอบให้กับคนที่จะรับไปด้วย เช่นกัน
ตื่นนอนตอนเช้าก่อน 6.00 น.
บนฟูกที่นอนในห้องจัดรายการของสถานีวิทยุชุมชนบ้านห้วยขวาง
ด้วยความรู้สึกสบาย หลับเต็มอิ่ม ออกมาเข้าห้องน้ำ ล้างหน้าแปรงฟัน
กลับเข้ามาเก็บฟูกที่นอน คุณไก่ แมลงสาบ โทรมาปลุก 6.13 น.
แต่ไม่ได้รับสาย เพราะเข้าห้องน้ำ แล้วคุณไก่ ก็เข้ามา
เปิดเครื่องส่งของวิทยุชุมชน เปิดรายการธรรมะ เปิดเสียงตามสายในชุมชน
กระจายเสียงออกไปด้วย สำหรับรายการธรรมะ จะเปิดทุกเช้า เป็นเวลา 2-3
ชั่วโมง ก่อนจะเป็นรายการเพลง ซึ่งคุณไก่
และทีมงานจะมานั่งเลือกไฟลฺ์เสียงจากโฟลเดอร์ในคอมพิวเตอร์
ลากไฟล์มาเรียงไว้ให้เล่นไฟล์ไปตามลำดับ ซึ่งมีไฟล์เสียงธรรมะ
เก็บไว้มากมาย หลายไฟล์มาจาก แผ่น CD ธรรมะ ที่บันทึกไฟล์ในรูปแบบ mp3
แจกฟรีเป็นธรรมทาน ของพระสงฆ์ที่หลายคนรู้จัก เคารพเลื่อมใสศรัทธา
ซึ่งไฟล์เหล่านั้นเลือกมาเปิดให้ฟังทุกๆวัน
นายบอนถือกล้อง
ออกมาถ่ายภาพบรรยากาศบริเวณที่พัก สถานีวิทยุชุมชนบ้านห้วยขวาง, บ้านศิลปะ
ดนตรี กวีประชาชน ที่มีบรรยากาศร่มรื่น น่าอยู่เป็นอย่างยิ่ง ดังภาพ
การมีโอกาสได้ไปเยี่ยมเยือนถึงบ้านของบุคคลที่รู้จัก ชื่นชม
ประทับใจในผลงานของเค้า ถือเป็นกำไรชีวิตเป็นอย่างยิ่ง
เพราะได้เข้าไปสัมผัสถึงตัวตนที่แท้จริง จากวิถีชีวิต สังคม
ชุมชนที่เขาได้อาศัยอยู่ ถือว่า ได้พบเห็น ได้เข้าไปสัมผัส
มากกว่าที่เคยเห็น และรู้จักมา..
ช่วงเช้า 19 มิ.ย.2553 นายบอนออกเดินทางจากกาฬสินธุ์ถึงโคราชใช้เวลา 4
ชั่วโมงเศษๆ แวะทานข้าวมื้อเที่ยง แล้วนั่งรถ นครชัยทัวร์ สาย เลย-ระยอง
ออกจากโคราชผ่านเขาใหญ่-ปักธงชัย-กบินทร์บุรี-พนมสารคาม มาลงที่ฉะเชิงเทรา
กินเวลากว่า 5 ชั่วโมง เพราะระหว่างทาง เจอทั้งฝน และรถที่ประสบอุบัติเหตุ
จนรถติดยาวเหยียด จึงใช้เวลานานมากขึ้น
แวะเยี่ยมเพื่อนที่ฉะเชิงเทราได้ไม่นาน ก็ขึ้นรถตอน 1 ทุ่ม มาพัทยา ถึงตอน
3 ทุ่ม ทั้งๆที่กะเวลาไว้จะมาถึงพัทยาราว 5-6 โมงเย็น
–
ไปเที่ยวพิพิธภัณฑ์สิรินธร จ.กาฬสินธุ์
คลิปวิดีโอจากบันทึกการเดินทาง…
บันทึกภาพการเดินทางกับครอบครัวพันธมิตรสู่วัดพระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต-พระธาตุพนม-บ้านโฮจิมินห์ 18
บันทึกภาพการเดินทางกับครอบครัวพันธมิตรสู่ภูผาเหล็ก สังเวชนียสถาน ๔ ตำบล -พิพิธภัณฑ์ อ.ฝั้น อาจาโร
บันทึกภาพการเดินทางกับครอบครัวพันธมิตรสู่พระธาตุยาคู + พิพิธภัณฑ์ไดโนเสาร์ กาฬสินธุ์ 16 ต.ค.2552
หลังจากเช็คเอาท์จากโรงแรมชินาชาติในตอนเช้า ชาวคณะก็แวะไปที่วัดป่าสุทธาวาส ไปชมพิพิธภัณฑ์พระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต
เช้าวันเสาร์ที่ 17 ต.ค. หลังจากที่ครอบครัวพันธมิตร ได้นอนพักค้างคืนที่บ้านพักของคุณยายประมวล และทานอาหารเช้าที่เจ้าของบ้าน
ตั้งโต๊ะรอตั้งแต่เช้า หลังอาหาร คุณยายประมวลได้พาไปดูท่าทรายของคุณยาย ก่อนจะเดินทางมุ่งไปยัง อุทยานแห่งชาติ ภูผาเหล็ก ที่ อ.ส่องดาว
จ.สกลนคร ไปที่วัดถ้ำพวง เข้าชมพิพิธภัณฑ์อัฐบริขาร พระอุดมสังวรวิสุทธิเถร หรือ พระอาจารย์วัน อุตตโม
เมื่อครอบครัวกลัดสาคร พี่ปู (ภรรยา คุณเจนกิจ) พาน้องปุ๊กกี้ (ลูกสาว) น้องปังปอน (ลูกชาย) และคุณอิ๋ว (เพื่อน) เดินทางมาเยี่ยมพี่น้อย
เพ็ญพิมล ใสงามที่บุรีรัมย์ น้องปังปอน อยากไปเที่ยวพิพิธภัณฑ์สิรินธร หรือพิพิธภัณฑ์ไดโนเสาร์ ที่กาฬสินธุ์ เลยเช่ารถตู้ พาครอบครัวกลัดสาคร
พร้อมด้วย น้องจ๊ะจ๋า น้องจันทร์เจ้า หนูนิด น้องมังกร น้องไมกี้ ออกเดินทางมาเที่ยวกาฬสินธุ์ ในวันศุกร์ที่ 16 ต.ค.2552 โดยนายบอน พาเที่ยว
รถตู้เดินทางมาถึง มหาสารคามราว 11.00 น. นายบอนรออยู่แถวหอนาฬิกามหาสารคาม แล้วบอกทางพารถตู้ ลัดเลาะมาชม
พระธาตุยาคู ที่เมืองฟ้าแดดสงยาง อ.กมลาไสย จ.กาฬสินธุ์ เมื่อในรถตู้ มีเด็ก 6 คน จึงต้องจอดแวะซื้อน้ำ ขนม ของว่างที่ 7-11 ในเมืองมหาสารคาม
ก่อนเดินทางมาตามเส้นทาง แล้วต้องแวะห้องน้ำในปั้มน้ำมัน กว่าจะมาถึงพระธาตุยาคู ก็ใกล้เที่ยง แวะชม+สักการะพระธาตุยาคูดังภาพ
ครบรอบ 1 ปีทั้งที นายบอน ก็ไม่พลาดที่จะไปร่วมงานครั้งนี้ เริ่มต้นออกเดินทางจากกาฬสินธุ์ ตั้งแต่ช่วงเช้าวันที่ 25 พ.ค.2552 เหมือนเมื่อ 1 ปีที่แล้ว
บันทึกไว้เมื่อวันก่อน http://mblog.manager.co.th/bonkalasin/193-13/ ว่า
คุณวิพิศ มหาสารคาม และเพื่อนๆไม่สามารถมาร่วมงาน ๑๙๓ วันรำลึกได้ เพราะ นปช.
และบัญชีหนังหมาในพื้นที่ แต่ยิ่งใกล้วันงาน แม้เสียงจากหัวใจจะเรียกร้อง
แต่เขายังไม่ยอมเก็บกระเป๋าออกเดินทาง 2 วันก่อนเพื่อนคนหนึ่งของเขา
ถูกคุกคามถึงบ้าน มีคนแอบมาเจาะยางรถมอเตอร์ไซต์ทั้ง 2 ล้อ, ที่ประตูหน้าบ้าน
ก็มีคนเอาเศษอาหารมาเทที่หน้าประตู แมลงวันบินมาตอมเต็มไปหมด
เขาชักใจคอไม่ดี คุณวิพิศก็หวั่นไหวเหมือนกัน
เพราะ นปช.ในพื้นที่ทั้งป่าเถื่อน – ถ่อย เวลาผ่านไปก็ยิ่งเสียขวัญมากขึ้น
พอดีเพื่อนคนหนึ่งที่พึ่งกลับจากในเมือง เห็นอาการหวาดผวาของแต่ละคนแล้ว
คงต้องทำอะไรบางอย่างเพื่อปลุกขวัญกำลังใจแล้วล่ะ